اثربخشی آموزش شفقت درمانی بر پریشانی روانشناختی و استرس ادارک شده بر زنان متاهل مراجعه کننده به کلینک های روانشناختی شهر آمل

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شفقت درمانی بر پریشانی روانشناختی و استرس ادارک شده بر زنان متاهل مراجعه کننده به کلینک های روانشناختی شهر آمل بود. روش این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به کلینک های روانشناختی شهر آمل در سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه آماری در این پژوهش شامل ۳۰ نفر زنان متاهل مراجعه کننده به کلینک های روانشناختی ۱۵) نفر برای گروه کنترل و ۱۵ نفر برای گروه آزمایش) که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه ی پریشانی روانشناختی کسلر و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آمار توصیفی (شاخص های آماری میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس (MNCOVA)، با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۶ انجام شد. یافته ها ی پژوهش نشان داد که آموزش شفقت درمانی بر پریشانی روانشناختی و استرس ادارک شده بر زنان متاهل مراجعه کننده به کلینک های روانشناختی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

شفقت درمانی ، پریشانی روانشناختی ، استرس ادارک شده ، زنان متاهل.