رابطه پیشرفت تحصیلی با انگیزه خلاقیت دانش آموزان ابتدایی شهر تهران

هدف پژوهش حاضر، رابطه پیشرفت تحصیلی با انگیزه خلاقیت دانش آموزان ابتدایی شهر تهران بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر تهران بود که در این پژوهش پر کننده پرسشنامه معلمان مدارس می باشند. که نمونه این پژوهش ۱۴۵ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خلاقیت عابدی (۱۳۶۳) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده های از روشهای آمار توصیفی(فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد.یافته ها نشان داد که نمره کل پیشرفت تحصیلی دارای همبستگی مثبت و معنادار باانگیزه خلاقیت دانش آموزان گروه نمونه است. همچنین این مدل توان پیش بینی ۲۱/۱ درصد از واریانس خلاقیت دانش آموزان گروه نمونه را بر مبنای متغیر پیشرفت تحصیلی دارا بود.

کلیدواژه ها:

انگیزش ، خلاقیت ، پیشرفت تحصیلی