مقایسه اثربخشی تدریس مجازی و سنتی بر احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان کرخه

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی روش های تدریس تدریس مجازی و سنتی بر احساس تعلق به مدرسه تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان کرخه در سال ۱۴۰۰ بود. نوع پژوهش حاضر به شیوه نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان کرخه میباشد. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون تحلیل واریانس مانکوا و آنکوا تحلیل شدند. یافته ها نشان داد، روش تدریس مجازی بطور معنادار بر نمره احساس تعلق به مدرسه تحصیلی دانش آموزان موثر است و در مقایسه با روش سنتی، تفاوت معناداری در افزایش میزان این متغیر در دانش آموزان دارد، که این تفاوت به نفع تدریس مجازی می باشد.

کلیدواژه ها:

تدریس مجازی ، سنتی ، احساس تعلق به مدرسه تحصیلی