بررسی روانشناختی داستان »پادشاه کوتوله و چهل دردسر بزرگ« نوشته مهدی میرکیایی، بر مبنای نظریه انتخاب گلاسر

خوانش روانشناختی داستانهای کودکان، ضمن آن که ناظر بر ظرفیتهای بینامتنی روایتهای ادبی است، در تقویت تفکر انتقادی و گسترش مطالعات میانرشتهای موثر استادبیات. داستانی، گستره قابل تامل برای بررسی انگیزشها و سائق هایی است که به صدور رفتار شخصیتها منجر میشود. مهارت مهدی میرکیایی((۱۳۵۲ به عنوان نویسنده ای شاخص و توانا با واکاوی احساسات و نیازهای درونی شخصیت »پادشاه کوتوله«،در داستان مورد تحلیل، زمینه ای مناسب و مستعد را برای تحلیل روانشناسی فراهم آورده است. پژوهش حاضر بر آن است تا روایت مذکور را به شیوه تحلیلی - توصیفی و با تاکید بر بنیادهای اصلی رویکرد روانشناسی »نظریه انتخاب«، نظیر نیازهای اساسی ، مسئولیت پذیری و واقعیت پذیری بررسی نماید. نگارنده قصد دارد به این پرسش پاسخ دهد که چگونه ضمن خوانش روانشناختی از عنصر شخصیت در روایت داستانی، نقش نویسنده را در طرح موقعیت های پاسخگو به نیاز های اساسی تشریح و تبیین نمود؟ و همچنین شیوه های شخصیت پردازی، در بازنمایی و فراوانی مصادیق مولفه های چگونه و به چه میزان نقش داشته است؟ یافته های پژوهش حاضر نشان میدهد که در این داستانبا توجه به نیازهای اساسی، نیاز به قدرت و آزادی بیش از سایر نیازها مورد توجه بوده است و واقعیت گریزی شخصیت اصلی روایت، ، از او هویتی ناموفق، ضد اجتماعی و هنجارگریز پدید آورده است. مهارت میرکیایی در شخصیت پردازی و نیز آشنایی او با لایه های درونی شخصیتهای داستان، بازنمایی قابل تامل از دنیای مطلوب و خواسته ها و ادراک شخصیت ضد اجتماعی را در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

مهدی میرکیایی ، بررسی روانشناختی ، داستان ، نظریه انتخاب گلاسر.