جایگاه حقوق شهروندی در قوانین شهری

همانطور که می دانیم یکی از اصلی ترین وظایف حاکمیت ها وضع قانون و مقررات است تا ابزاری شود برای مکانیسم مشارکت دولت در امور اجتماعی ، اقتصادی و ... جامعه و از طرفی هر شهروند متناسب با جایگاه و موقعیت اجتماعی که دارد دارای حقوق و تعهداتی است که آگاهی از این حقوق برای بهبود جوامع مفید خواهد بود به طور کلی تعهدات و حقوق شهروندی ایجاد کننده نظم اجتماعی است که از پس آن احساس امنیت اجتماعی را به دنبال خواهد داشت. برای افزایش تعلق اجتماعی و تعهدات شهروندی نیاز به آگاه سازی جامعه از قوانین دارد و به عبارتی می توان گفت رابطه مستقیم بین میزان آگاهی از حقوق شهروندی (سواد حقوقی) با کیفیت روابط اجتماعی دارد . از آنجایی که قوانین و مقررات شهری به عنوان یکی از مهم ترین نقاط اتصال و پیوند بین مدیریت شهری و شهروندان می شناسیم می بایست در تدوین قواعد و مقررات و همچنین بروزرسانی موضوع برنامه ریزی شهری و مدیریت شهری احتمام ویژه و خاصی به خرج داد تا بتوان به خوبی فرایند سیاست گذاری ، برنامه ریزی ، هماهنگی ، سازماندهی و نظارت بر اداره امور شهر و شهرداری را رصد نمود. این پژوهش براساس مطالعات کتابخانه ای و روش توصیفی تحلیلی بوده و رویکرد نواندیشانه دارد ، هدف اصلی از تحریر این نوشتار جایگاه شهروند در قوانین و مقررات شهری ، حقوق شهروندی و عناصر مداخله گر مدیریت شهری است. بررسی ها نشان می دهد تا حدی حقوق شهری فاقد ایده های شهروندی است و در صورت بالا رفتن کیفیت قوانین وضع شده شهری و توامان افزایش سطح آگاهی شهروندان از حقوق شهروندی شاهد افزایش میزان مشروعیت حاکمیت ، افزایش احساس امنیت اجتماعی ، افزایش تعهدات شهروندی و خدمات شهری و نهایتا کاهش بزهکاری و ارتکاب جرم و انحرافات محلی خواهیم بود

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، شهرداری ، قانون شهرداری ها ، حقوق شهروندی ، قوانین شهری