بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش راهکارهای تطابقی به دو روش حل مسئله و ایفای نقش بر میزان تاب آوری پرستاران بخش اورژانس مراکز تابعه نیروهای مسلح شهر کرمانشاه

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MCS-8-4_005

تاریخ نمایه سازی: 9 خرداد 1401

چکیده مقاله:

مقدمه: پرستاران شاغل در بخش های اورژانس به دلیل ماهیت تنش زای شغلی خود، نیاز مبرم به یادگیری راهکارهای تطابقی تاب آوری جهت مواجهه و مقابله با شرایط خاص حرفه ای دارند. هدف: این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش راهکارهای تاب آوری به دو روش ایفای نقش و حل مسئله در پرستاران بخش اورژانس بیمارستان های نظامی شهر کرمانشاه انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی، مقایسه ای و به شکل پیش آزمون و پس آزمون است که بر روی ۶۲ نفر پرستار داوطلب در سال ۹۸ انجام شده است. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه آموزشی حل مسئله و ایفای نقش تقسیم شدند. برای مداخله، ابتدا پرسش نامه دموگرافیک و تاب آوری کونور-دیویدسون توسط شرکت کنندگان دو گروه تکمیل شد. مداخله طی ۸ جلسه یک ساعته در گروه آموزشی حل مسئله و ۴ جلسه ۲ ساعته در گروه آموزشی ایفای نقش انجام گرفت. پس از اتمام مداخله، مجددا پرسشنامه تاب آوری کونور-دیویدسون تکمیل گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد و سطح معناداری کمتر از ۰/۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: هر دو گروه قبل از مداخله از نظر میزان تاب آوری اختلاف معناداری نداشتند (۰/۰۹۱ P=). مقایسه میانگین نمرات تاب آوری شرکت کنندگان گروه حل مسئله بعد از آموزش (۸/۵۸۸±۷۷/۲۲۵)، نسبت به قبل (۹/۴۷۷±۷۳/۰۳۲) افزایش معنی داری داشت. در گروه ایفای نقش نیز، نمرات تاب آوری (۱۳/۰۰۱±۷۲/۴۱۹)، نسبت به قبل (۱۴/۵۳۹±۶۸/۸۳۸) به طور معنی داری افزایش یافت. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت میانگین نمره پس آزمون بین دو گروه به لحاظ آماری معنادار است (۰/۰۲۱=P) و در گروه آموزشی حل مسئله بیشتر بود. بحث و نتیجه گیری: آموزش راهکارهای تطابقی تاب آوری به دو شیوه حل مسئله و ایفای نقش می تواند سبب ارتقاء توانایی پرستاران در کنار آمدن با موقعیت های تنش زای شغلی شود.

نویسندگان

علیرضا زمانی فرد

MSc Student Emergency Nursing, Faculty of Nursing, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran

نسرین جعفری گلستان

Ph.D. in Nursing, Assistant Professor, Nursing Management Department, Faculty of Nursing, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran

سید امیرحسین پیشگویی

Ph.D. in Nursing, Associate Professor, Critical Care Nursing Department, Faculty of Nursing, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran