تغییر‌پذیری تناسب کیفی اراضی در واحد‌های همگون نقشه‌ی خاک دشت شهرکرد برای کشت آبی گندم و یونجه

خلوص واحد‌های نقشه و کیفیت آن‌ها برای استفاده‌های مختلف، تحت تأثیر تغییر‌پذیری خاک‌ها می‌باشد. بنا‌بر‌این، دقت روش‌هایی که برای توصیه‌ی کشت محصول به‌کار می‌روند همواره مورد تردید است. در این پژوهش، دقت روش Sys و همکاران (1991) به منظور ارزیابی تناسب کیفی اراضی در واحد‌های همگون نقشه‌ی خاک دشت شهرکرد برای دو محصول آبی گندم و یونجه مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا با شناسایی موقعیت جغرافیایی خاکرخ شاهد هر ‌یک از واحد‌های نقشه‌ی خاک منطقه، اقدام به حفر چهار مته (هر واحد نقشه، یک مته ی شاهد) و نمونه‌برداری خاک آن ها از سه عمق صفر تا 30، 30 تا 60 و 60 تا 100 سانتی متری گردید. پس از اندازه‌گیری خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک ها ، نقشه‌ی تناسب کیفی اراضی منطقه برای هر ‌یک از محصولات مزبور تهیه شد. در مرحله‌ی بعد، تعداد 100 مته ی جدید در قالب یک شبکه ی نمونه برداری منظم در کل منطقه حفر گردید و پس از نمونه برداری و انجام آزمایش های لازم، درجه ی تناسب کیفی واحد‌های نقشه‌ی خاک منطقه برای محصولات مذکور با در نظر گرفتن تمامی مته‌ها تعیین شد. در پایان، میزان هم‌خوانی نتایج کل مته‌ها با مته‌ی شاهد هر واحد بررسی گردید. نتایج نشان داد که استفاده از واحد‌های نقشه‌ی خاک به‌عنوان واحد‌های تناسب اراضی به‌دلیل تعمیم نتایج مته ی شاهد به کل واحد، می‌تواند تا حد زیادی گمراه‌کننده باشد. در نتیجه، استفاده از این کار در مدیریت پیشرفته‌ی اراضی و کشاورزی دقیق توصیه نمی‌شود. در هر حال، با استفاده از فنون جدیدی چون علم زمین آمار می توان در زمینه‌ی بهبود روش‌های نقشه‌برداری سنتی خاک گام برداشت.

کلیدواژه ها:

تناسب کیفی اراضی ، تغییرات مکانی ، دشت شهرکرد ، نقشه‌برداری خاک