بررسی کیفیت اکولوژیک رودخانه مارون با استفاده از شاخص هیلسنهوف

یکی از موثرترین روش ها جهت ارزیابی زیستی و پایش کیفیت آب در چند دهه اخیر استفاده از بزرگ بی مهرگان کفزی می باشد. تنوع و فراوانی بی مهرگان کفزی بر حسب شرایط محیطی متفاوت می باشد . بنابراین با توجه به حساسیت آنها نسبت به آلاینده های مختلف میتوان شرایط آب را از نظر آلودگی ارزیابی کرد . تحقیق حاضر در رابطه با بررسی کیفیت اکولوژیکی رودخانه مارون با استفاده از شاخص هیلسنهوف از نیمه دوم مرداد ماه ۱۳۹۱ تا نیمه دوم آبان ماه ۱۳۹۱ انجام شد . در طی دو فصل تابستان و پاییز و در هر فصل ۶ ایستگاه با چهار تکرار نمونه برداری با استفاده از گرب پترسون ( با سطح مقطع ۲۲۲۵ cm ) انجام که از سه تکرار برای شناسایی و شمارش ماکروبنتوزها و از یک تکرار برای تعیین دانه بندی و درصد مواد آلی رسوبات استفاده شد . نمونه برداری به طور میانگین تعداد ۲۷۷۶ فرد از ۴ رده جانوری شناسایی و شمارش گردید . در بین رده های شناسایی شده در فصل تابستان و پاییز میانگین بیشترین درصد فراوانی مربوط به رده کم تاران ۱۶/۵۴ درصد و پس از آن شکم پایان ۳۳/۵۹ درصد رسیده است . نتایج دانه بندی رسوبات جنس رسوبات بستر ایستگاه سد مارون را رسی و بقیه ایستگاه ها را شنی نشان داد.

کلیدواژه ها:

رودخانه مارون ، جوامع ماکروبنتیک ، شاخصه ی هیلسنهوف