بررسی و مطالعه آیتم های تاثیرگذار بر میزان بهره وری سازمانی با در نظر گرفتن مدل بهینه قابل اجرای مدیریت منابع انسانی در سازمان

افزایش کیفیت منابع انسانی. به عبارت دیگر افزایش فرصت یادگیری است. بهسازی توسعه افراد برای بهبود اثربخشی فردی و سازمانی میباشد. سایر فعالیتهای بهسازی عبارتند از: فرایند ا جتماعی کردن، تربیت مدیرو آموزش مهارتهای لازم. هدف اصلی این تحقیق، طراحی و ارائه مدل مدیریت منابع انسانی در بخش تعاونی است. این مدل روشهای مناسب مدیریت منابع انسانی در تعاونیها را از طریق تبیین روابط بین ابعاد سازمان تعاونی )جذابیت، ارتباطات انسانی، احساس وحدت، تجربه خاص، تعهد سازمانی( و ابعاد مدیریت منابع انسانی )جذب، به کارگیری، بهسازی و نگهداری( نشان میدهد. در این تحقیق از سه پرسشنامه در سه مرحله تعیین مولفه های سازمان تعاونی، تعیین مولفه های مدیریت منابع انسانی و تعیین ارزش عاملی مولفه های سازمان تعاونی بر مولفه های مدیریت منابع انسان استفاده شده است. این پژوهش از نوع پیمایشی بوده که در سال ۶۱۹۸ انجام شده است. ابزارتحلیل دادهها، آمارههای تحلیلی )آزمون T با نمونه مستقل، تحلیل واریانس(و امارهای و تحلیل عاملی شاخصها )از طریق نرم افزار لیزرل( میباشد. همچنین آزمون مدل وروابط بین مسیرها توسط آزمون t سویل انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد وضعیت موجود سازمانهای تعاونی در ابعاد مدیریت منابع انسانی نسبت ا مناسب است، لیکن تفاوت معنی دار با توجه به تقسیم بندی جنسیتی،تحصیلات و سابقه کار وجود دارد. در بین مولفه های موثر بر مدیریت منابع انسانی در سازمان تعاونی، مولفه های سرمایه معنوی- انسانی، اخلاقی و دیدگاه لئو و در بین مولفه های مدیریت منابع انسانی، مولفه های سامانه اطلاعات و انگیزه گروه محوری بیشترین ارزش را دارند. پیشنهاد این تحقیق شامل شبکه سازی اجتماع سازمانی تعاونی و برنامه ریزی حضور بیشتر زنان درپستهای کلیدی، تقویت ابزارهای ارتباط آزادانه سازمانی، برنامه ریزی جذب افراد مستعد با شخصیت برونگرا و سازگار و صلح جو، ایجاد انگیزه کارگروهی، ایجاد ساختار منعطف با دوایر کیفیت، تفویض اختیار بیشتر، نهادینه سازی ارزشهای اخلاقی، توسعه شغلی، ارزیابی مبتنی برعملکرد و کاهش محدودیتهای سازمانی است.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، سرمایه اجتماعی ، مدل اجرایی ، مدیریت منابع انسانی ، افزایش بهره وری