مروری بر کاربرد آلکانهای نرمال به عنوان نشانگر زیستی در شناسایی مهمترین منابع رسوب

فرسایش خاک و رسوبات فرسایش یافته تهدیدی جدی برای مدیریت صحیح اراضی هستند. تداوم پژوهشها درزمینه فرسایش و رسوب در مناطق مختلف میتواند نشان دهنده افزایش اثرگذاری فعالیتهای انسانی و تغییرات آب وهوایی بر پوشش گیاهی، سیلاب، فرسایش خاک و منابع رسوب در یک حوزه آبخیز باشد. فرسایش خاک و تولید رسوب بهعنوان فرآیندهای طبیعی به طور گستردهای بر ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آب و خاک و در نهایت کیفیتآنها اثرگذارند. فرآیندهای فرسایش خاک قادرند منابع آبی را از طریق انتقال فلزات و آلاینده های آلی آلوده کرده و برسلامت جوامع انسانی و بومسازگان های محلی اثرگذار باشند. از این رو درک بهتر فرآیند فرسایش و شناسایی منابع رسوببا استفاده از روشهای نوینی همچون انگشت نگاری به منظور مدیریت صحیح و بهینه سازی اقدامات حفاظت خاک و آبامری ضروری است. امروزه روشهای انگشت نگاری به منظور ارائه اطلاعات ارزشمند در ارتباط با منابع رسوب مورد استفادهبسیاری از پژوهشگران در سراسر جهان قرار میگیرند. در همین راستا پژوهش حاضر به مروری بر مطالعات انجام شده بااستفاده از آلکان های نرمال به عنوان یکی از جدیدترین نشانگرهای زیستی در ردیابی و شناسایی منابع اصلی مواد آلی ورسوبات و در نهایت ردیابی فرسایش و مهمترین منابع رسوب پرداخته است. حضور گسترده و پایدار آلکان های نرمال دررسوبات منجر به شناسایی دقیق منابع رسوب و مواد آلی میشود.

کلیدواژه ها:

انگشت نگاری رسوب ، حفاظت خاک ، ردیاب های فرسایش ، کاربری اراضی ، منابع رسوب