بررسی رابطه شاخصه های رویکرد C.P.T.E.D و طراحی شهری مبتنی بر اقلیم در منطقه سرد و کوهستانی (نمونه موردی، بافت قدیم شهر کرمانشاه)

طراحی همساز با اقلیم در معماری و شهرسازی گذشته ایران زمین از جایگاهی محوری برخوردار بوده است و در هر اقلیمی راهکارهای هوشمندانه ای را مورد استفاده قرار داده است این راهکارها در اقلیم سرد و کوهستانی که بخش اعظمی از منطقه زاگرس را شامل می شود با شرایط توپوگرافی و طبیعی منطقه درآمیخته و به گونه ای بی نظیر بافت شهریی همخوان با اقلیم را پدید اورده است. در شکل گیری بافت شهری این مناطق به دلیل شرایط مکانی ویژه و استراتژیکی علاوه بر اقلیم امنیت نیز از محوری ترین شاخصه ها بوده است. این نوشتار با بهره جستن از بافت قدیم کرمانشاه به عنوان نمونه موردی به بررسی شاخصه های رویکرد CPTED ( جلوگیری از جرایم شهری با تکه بر طراحی محیطی) و شاخصه های مبتنی بر اقلیم و ساختار طبیعی منطقه سرد و کوهستانی می پردازد. نتایج پژوهش حاضر بر پایه اسناد تحلیلی و گردآوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای نشان از آن دارد که این بافت قدیمی در دهه های اخیر همراه با تحولات اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی و کالیدی سیری از بافت قدیم به بافت فرسوده را طی کرده و این امر موجبات کاهش کیفیات ساختار همساز با اقلیم و همچنین شاخصه های امنیت در آن را فراهم آورده است . در این راستا این پژوهش راهکارهای اجرایی و راهبردی مبتنی بر شاخصه های اقلیم ، ساختار طبیعی و امنیت را مورد بررسی قرار می دهد. روش این تحقیق تحلیلی - توصیفی بوده و مبتنی بر مشاهدات میدانی و نیز گردآوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، اقلیم ، امنیت ، بافت قدیم کرمانشاه ، بافت فرسوده