بررسی حمل و نقل ریلی در شهر

مدیریت عمومی روزافزون از شهرها که با صنعتی شدن ضرورت یافت، چشم انداز جدیدی از شهرها را به عنوان سیستم هایی که نیاز به مدیریت داشتند، ایجاد کرده بود. در دیدگاه مدرنیستی شهرها که در قرن نوزدهم ظهور کرد، شهر و ساکنان آن می توانند بطور عقلانی توسط اداره روشنفکران مدیریت شود، که برای نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی همه، برنامه ریزی خواهد شد. در این زمینه، مدیریت عمومی فستیوال ها و رویدادهای فرهنگی، به خصوص در اروپا، تبدیل به افزونه سایر تسهیلات فرهنگی فراهم شده برای بخش عمومی، مثل موزهها، کتابخانه ها و سالنهای کنسرت شد در دوره بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، تمایل به درک بین المللی و رشد اوقات فراغت، انگیزه جدیدی برای توسعه فستیوال های فرهنگی ایجاد کرد. ادینبورگ اغلب به عنوان نمونه اولیه از فستیوال پس از جنگ جهانی دوم در بریتانیا است، اما رویدادهای مشابه در شهرهای دیگر اروپا همچون اویگنون و آمستردام ایجاد شد. چنین جشنواره هایی برای پر کردن خلاء فرهنگی تا حدی ناشی از سال های جنگ تاسیس شدند و نیز تبدیل به ابزارهایی برای تقویت روابط بین الملل، که پس از آن، در حال حاضر به عنوان دیپلماسی فرهنگی شناخته می شود، شدند. تعداد روزافزون فستیوال های هنری در سراسر جهان آلترناتیوی و فضاهای کمتر مرکزی مدیریت شده برای ارائه کارهایی که میتواند برنامه های سنتی را به چالش بکشد، ایجاد کردند. رویدادهای حاشیه ای ۲ در واکنش به طبیعت پایدار بسیاری از برنامه های رسمی توسعه یافت. با افزایش شمار و مقیاس فستیوال ها و رویدادهای فرهنگی، آنها همچنین نقش های بیشتری را به عهده گرفتند. مراکز شهری، خودشان، استیجی برای رویدادها شدند که برای ساکنین و بازدید کنندگان جذابیت دارند. در دهه ۱۹۶۰ ،ادارات مدنی در اروپا و ایاالت متحده، شروع به علاقه به باز توسعه مراکز شهرها در مورد مفهوم گسترده تر سرمایه فرهنگی کردند که باعث محافظت تاریخی و ارائه فرصت هایی برای هنرمندان برای ارائه نمایش ها و نمایشگاه ها شد )۲۰۰۴, Zukin .)به عنوان مثال، شهر سان فرانسیسکو شروع به تامین مالی فستیوال فیلم خود در ۱۹۶۰ کرد و در ۱۹۶۶ ،شهردار بوفالو، نخستین کسی بود که فستیوال هنری آلن تووند را به رسمیت شناخت. فستیوال ها و رویدادها، متعاقبا بخشی از سیستم انباشت سرمایه بزرگتر شهر مدرن شدند. گرهارد شولز ۱۹۹۲ )در تجزیه و تحلیل خود از Erlebnisgesellschaft( جامعه تجربی( که انگیزه اقتصادی برای توسعه فرهنگ مبتنی بر تولید تجربه های عمومی و ایجاد امکانات تجربه عمومی است، تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، ریل ، شهر