تصمیم گیری بر اساس الگوریتم ژنتیک برای انتخاب گیاه مناسب به منظور گیاه پالایی خاک های آلوده به نفت
محل انتشار: نشریه پژوهش های خاک، دوره: 25، شماره: 1
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 253
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AREO-25-1_007
تاریخ نمایه سازی: 24 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
الگوریتم ژنتیک یک روش جستجوی موثر در فضاهای وسیع و بزرگ بر اساس ژنها و کروموزومها میباشد که در نهایت منجر به جهتگیری به سمت یافتن پاسخ بهینه در میان سایر پاسخهای ممکن میشود. در این پژوهش انتخاب مناسبترین گیاه و سطح اختلاط خاک آلوده به ترکیبات نفتی با خاک غیر آلوده (سطوح ۱به۱ و ۳به۱، خاک آلوده: خاک غیر آلوده) برای گیاهپالایی خاکهای آلوده به نفت اطراف پالایشگاه تهران از طریق بهینهسازی به روش الگوریتم ژنتیک با روش آمار کلاسیک مقایسه شد. نتایج حاصل از انتخاب گیاهان مناسب از میان هفت گیاه مورد بررسی (اگروپایرون، فسکیو، پوکسنلیا، آفتابگردان، شبدر، کلزا و گلرنگ) در بخش مطالعات قابلیت رشد بر اساس روش آمار کلاسیک نشان داد که در هر دو سطح آلودگی ۱ به ۱ و ۳ به ۱ گیاهان اگروپایرون، فسکیو و پوکسنلیا انتخابی بهینه از میان سایر انتخابهای ممکن بود. این درحالیست که در روش الگوریتم ژنتیک، انتخاب ۴ گیاه اگروپایرون، فسکیو، آفتابگردان و گلرنگ مناسبترین پاسخ بود. از سوی دیگر در مطالعات گیاهپالایی، اگروپایرون و فسکیو گیاهان مناسب جهت پالایش آلایندههای نفتی از خاک به روش آمار کلاسیک بودند. در حالیکه در بهینهسازی به روش الگوریتم ژنتیک، اگروپایرون مناسبترین گیاه و سطح آلودگی ۱ به ۱ مناسبترین نسبت اختلاط برای کسب بیشترین احتمال موفقیت در پالایش آلایندههای نفتی از خاک به روش گیاهپالایی بودند. همچنین کشت همزمان اگروپایرون - فسکیو در سطح آلودگی ۱ به ۱ نیز به عنوان بهینهترین پاسخ از میان سایر پاسخهای ممکن برای کشت همزمان دو گیاه و سطح آلودگی مناسب حاصل شد. بنابراین کشت همزمان اگروپایرون– فسکیو و نسبت اختلاط ۱ به ۱ خاک آلوده و خاک غیر آلوده به منظور گیاهپالایی آلایندههای نفتی موجود در منطقه مورد مطالعه توصیه میگردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اصغر بسالت پور
دانشجوی دکتری گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
Mohammad Hajabbasi
استاد گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
امیرحسین خوشگفتارمنش
دانشیار گروه خاکشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
فرید شیخ الاسلام
دانشیار گروه کنترل دانشکده برق دانشگاه صنعتی اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :