بررسی استفاده از مواد اکسید کننده نظیر ازن و کلر در کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی درتصفیه فاضلاب به روش لجن فعال

امروز تولید لجن در تصفیه خانه های فاضلاب شهری و صنعتی یکی از معضلات بزرگ زیست محیطی کشورهای مختلف جهان از جمله کشور ما محسوب میشود. لجن فاضلاب باقیمانده حاصل از تصفیه فاضلاب است که مشکلترین و پر حجم ترین جزء تصفیه خانه متداول فاضلاب به ما محسوب میشود. لجن فاضلاب باقیمانده حاصل از تصفیه فاضلاب است که مشکلترین و پر حجم ترین جزء تصفیه خانه متداول فاضلاب به شمار می رود. به طوری که بیش از 50% هزینه ساخت تصفیه خانه و در حدود 40-60% هزینه بهره برداری و نگهداری تصفیه خانه فاضلاب و همچنین بیش از 90% مشکلات مربوط به تصفیه خانه فاضلاب مربوط به تاسیسات تصفیه و دفع لجن می باشد. لجن ثانویه (لجن بیولوژیکی) دارای حجم تولیدی بالا، غلظت پایین آن و همچنین آلاینده های مختلف می باشد لذا تصفیه، دفع و استفاده مجدد از آن مطابق با استانداردهای محیط زیست بسیار مشکل و پرهزینه می باشد.یکی از راهکارهای اساسی در تصفیه خانه های مدرن فاضلاب کاهش حجم و وزن لجن به روشهای مختلف شیمیایی و بیولوژیکی می باشد که بسیار مناسب تر و کم هزینه تر از پس تصفیه لجن (تغلیظ، تثبیت، آمایش، آبگیری و دفع) می باشد. اکسیداسیون بخشی از لجن توسط کلر و ازن علاوه بر کنترل بالکینگ رشته ای و بهبود خاصیت ته نشینی لجن، باعث کاهش حجم لجن در تصفیه خانه فاضلاب میشود. مطالعات متعدد نشان داده است کلر در غلظت مشخص قادر است تا بیش از 60% و ازن تا حد 100% لجن مازاد بیولوژیکی را کاهش دهد.هدف از ارائه این مقاله علاوه بر شناخت معضلات زیست محیطی و بهداشتی استفاده مجدد و دفع لجن، مکانیسم و روشهای مختلف کاهش لجن مازاد بیولوژیکی از جمله اکسیداسیون بخشی از لجن توسط کلر و ازن همراه با تجربیات جهانی و کشوری مرور می گردد.

کلیدواژه ها:

لجن فاضلاب ، تصفیه لجن ، کاهش لجن ، اکسیداسیون لجن ، ازن ، کلر