طراحی بهینه فنی اقتصادی یک سیستم هیبریدی تجدیدپذیر با در نظر گرفتن شاخص - قابلیت اطمینان برای کاربردهای مستقل از شبکه

در سیستم های هیبرید تامین انرژی که به صورت مستقل مورد بهره برداری قرار می گیرند، استفاده از منابع تجدیدپذیری همچون منابع فتولتائیک و بادی می تواند منجر به کاهش هزینه ها شود. اما به دلیل وابستگی منابع بادی و خورشیدی به شرایط محیطی (دما، تابش خورشید و سرعت باد) و نوسان در توان تولیدی، بهره برداری از سیستم را با چالش جدی مواجه است. در این مقاله طراحی بهینه سیستم هیبرید فتوولتائیک بادی باتری، به منظور کاهش هزینه های سوخت رسانی و تامین انرژی و افزایش قابلیت اطمینان انجام گرفته است. در طراحی سیستم پیشنهادی از شاخص احتمال کمبود عرضه توان (LPSP) و الگوریتم ژنتیک استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

سیستم هیبرید انرژی ، قابلیت اطمینان ، الگوریتم ژنتیک ، بهره برداری بهینه