مقایسه ی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و حل مسئله بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان اهمال کار

     هدف پژوهش حاضر مقایسه ی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و آموزش حل مسئله بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان  اهمال کار بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر اهمال کار پایه اول متوسطه ی مدارس دولتی اشنویه بودند، که از بین آنها ۶۰ نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. از پرسش نامه های اهمال کاری و انگیزش تحصیلی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و حل مسئله در مقایسه با گروه کنترل بر انگیزش تحصیلی آزمودنی ها تاثیر داشته است (۰۱/۰ ≥P). به علاوه آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در مقایسه با آموزش حل مسئله تاثیر بیشتری بر انگیزش تحصیلی آزمودنی ها داشت ( ۰۱/۰ ≥P). همچنین نتایج آزمون توکی نشان داد که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی نسبت به  آموزش حل مسئله تاثیر بیشتری بر افزایش  انگیزش درونی و انگیزش بیرونی و کاهش بی انگیزشی داشته است( ۰۱/۰ ≥P). براساس نتایج این یافته ها می توان گفت که آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و حل مسئله به دانش آموزان کمک می کند تا فرایندهای تنظیم اهداف، خودکنترلی، خود ارزشیابی و خود انگیزشی را مدیریت کنند و با رشد جهت گیری هدف هایشان در یادگیری، انگیزه یادگیری خود را تقویت و تسهیل کنند.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، حل مسئله ، اهمال کاری ، انگیزش تحصیلی