رویکرد تحلیلی مسئولیت قراردادی در حقوق ایران و عراق

مسئولیت قراردادی در تمام نظامهای حقوقی به دلیل جبران خسارت و تحقق عدالت و به جهت پیشگیری از نقض قرارداد توسط طرفین عقد قرارداد مورد توجه و حائز اهمیت است. این مسئولیت ناشی از عدم انجام تعهد یا تاخیر در ایفای دین میباشد. مسئولیت قراردادی از حیث تعاریف و مفاهیم حقوق دو کشور ایران و عراق در کلیات تفاوتی با هم ندارند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که به نظر میرسد عدم شفافیت قانونگذاری در هر دو نظام نیازمند تدوین قوانین و قواعد جدید میباشد. مهمترین تاثیر مسئولیت قراردادی در هر دو نظام ،تعهد به جبران خسارت است، ولیکن از حیث تشریفات جبران خسارت دارای تفاوتهایی میباشند که به آیین دادرسی هر کشور مربوط میگردد. همچنین، توجه در دو نظام حقوقی، نشانگر آن میباشد که اثر توافق در مسئولیت قراردادی، از جهت پیش بینی کاهش و افزایش مسئولیت و نیز وجه التزام یا شرط کیفری ،پیش بینی گردیده است.

کلیدواژه ها:

مسئولیت قراردادی ، مسئولیت قهری ، حقوق ایران ، حقوق عراق.