پایش خشکسالی درحوضه آبخیز راموز با استفاده از SPI

خشکسالی از دیدگاه دانشمندان هر رشته تعریف خاصی دارد. ولی تعریف کلی و عمومی آن عبارت است از دوره هایی که مقدار بارش نسبت به میانگین بلند مدت آن کاهش قابل توجهی داشته باشد. خشکی و خشکسالی به عنوان یکواقعیت انکارناپذیر در همه اقالیم ممکن است اتفاق بیفتد، ولی اثرات آن در مناطق خش نیمه خش از جمله ایران که بر روی کمربند خشکی جهانی قرار داشته وحدود 28 درصد از مساحت آن را تحت الشعاع قرار داده استت، مشهودتر بوده وپیامدهای آن فراگیرتر می باشند. وقایع خشکسالی نشانه روشنی از تغییرات اقلیمی می باشند که بسیاری از مناطق خشک و نیمه خش دنیا را با شدتهای متفاوت، هر چند سال یکبار، در بر می گیرند. در این تحقیق بتا استتفاده از شاخص SPI ،پدیده خشکسالی حوضه راموز مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. چون محاسبات و نتایج بر مبنای احتمالات انجام می گیرد لذا این شاخ از قابلیت پیش بینی برخوردار می باشد. شاخ SPI بر پایه استفاده از معیار بارندگی استوار بوده و اساسا برای تعریف و پایش خشکسالی و تر سالی ارائه شده است. از آنجا که این شاخ فاقد بعد می باشد، می توان برایایستگاه های مختلف احتمال خشکسالی محاسبه نمود و تابع احتمال تجمعی داده هتای حوضته را محاسبه کرد. بر ایناساس شاخ SPI برای سالهای بارندگی حوضه مورد مطالعه محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

تغییرات اقلیم ، خشکسالی ، SPI ، مناطق خشک و نیمه خشک