بررسی عوامل بازدارنده و پیشبرنده کاربرد روشهای جدید آبیاری توسط کشاورزان: مورد غرب شهرستان بشرویه در خراسان جنوبی

کمبود آب یکی از عوامل اصلی محدودکننده توسعه فعالیت های کشاورزی به شمار می رود و مشارکت کشاورزان به منظور بهبود مدیریت مزرعه و بهره وری آب زراعی حیاتی است. این تحقیق با هدف شناسایی عوامل بازدارنده و پیشبرنده کاربرد روشهای جدید آبیاری مزارع توسط کشاورزان غرب شهرستان بشرویه انجام شده است. تحقیق حاضر توصیفی است. جامعه آماری تحقیق کلیه کشاورزان ساکن در روستاهای غرب شهرستان بشرویه به تعداد ۱۰۰ نفر بودند که ۸۰ نفر آنان با شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه بوده است که برای تعیین روایی آن از نظرات اعضای هیات علمی و کارشناسان ترویج کشاورزی و آبیاری استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی ابزار تحقیق در مورد بخش های مختلف پرسش نامه ۷۵/۰ و ۷۲/۰ به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شده است. نتایج حاصل بیان گر رابطه معنی دار بین میزان استقبال کشاورزان از روش های جدید آبیاری (با اطمینان ۹۵ درصد)، نوع اقدام انجام شده برای جلب مشارکت کشاورزان برای استفاده از روش های مذکور (با اطمینان ۹۹ درصد)، نظر کشاورزان در مورد تهدیدات آینده کشاورزی شان در اثر کمبود آب (با اطمینان ۹۵ درصد)، میزان اهمیت استفاده از روشهای جدید آبیاری برای کشاورزی (با اطمینان ۹۹ درصد) و تعداد ملاقات کشاورزان با مروج در طول ماه (با اطمینان ۹۹ درصد) و عوامل بازدارنده و پیشبرنده کاربرد روش های جدید آبیاری مزارع بوده است. برگزاری کلاس های آموزشی و تسهیل استفاده کشاورزان از وام برای استقرار روش های جدید آبیاری از جمله پیشنهادهای این مطالعه بوده است.

کلیدواژه ها:

بشرویه ، خراسان جنوبی ، روش های جدید آبیاری ، کشاورزان ، مشارکت