مقایسه انعطاف پذیری و رفتار اخلاقی در بین معلمان زن و مرد دوره اول متوسطه شهر اصفهان

آموزش و پرورش را میتوان یکی از ارکان اساسی هر جامعه دانست. بقا، دوام و پیشرفت هر جامعه به کیفیت تعلیم و تربیت آن بستگی دارد. آموزش و پرورش به واسطه داشتن رسالت فردی و جمعی هدایت گر توسعه و پیشرفت است. رسیدن به این هدف در پرتو مدیریت موثر این سازمان و فراهم بودن بسترهای رفتار اخلاقی در بین معلمان امکان پذیر است. هدف پژوهش حاضر مقایسه انعطاف پذیری و رفتار اخلاقی در بین معلمان زن و مرد دوره اول متوسطه شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی-مقایسه ای و جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن و مرد دوره اول متوسطه شهر اصفهان بود. حجم نمونه محاسبه شده ۲۵۸ نفرمعلمان زن و مرد دوره اول متوسطه که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری انتخاب شدند. ابزاراندازه گیری شامل پرسشنامه ۲۰ سوالی انعطاف پذیری دنیس و وندروال (۲۰۱۰) و پرسشنامه رفتار اخلاقی جینو و همکاران((۲۰۱۸ بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری t مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) استفاده شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمرات انعطاف پذیری و رفتار اخلاقی معلمان زن و مرد تفاوت معناداری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، رفتار اخلاقی ، معلمان ، دوره اول متوسطه