بررسی عوامل مرتبط با احساس تنهایی در زندگی سالمندان مراجعه کننده به کانون بازنشستگان شهرستان امیدیه در سال ۱۳۹۸

تامین بهداشت روان سالمندان به عنوان یکی از گروه های آسیبپذیر جامعه، توجه ویژهای را میطلبد. هدف این پژوهش تعیین عوامل مرتبط با احساس تنهایی در زندگی سالمندان مراجعهکننده به کانون بازنشستگان شهرستان امیدیه در سال ۱۳۹۸ است.این مطالعه توصیفی - تحلیل مقطعی است. این پژوهش بر مراجعه کنندگان کانونهای بازنشستگان نفت و تامین اجتماعی شهرستان امیدیه انجام شد. و از بر اساس آمار اعضای کانونهای بازنشستگی نفت و تامین اجتماعی، از ۲۹۴۰ نفر اعضای این دو کانون به روش نمونه گیری در دسترس ۱۳۸ نفر با نسبت %۷۰ مرد و%۳۰ زن انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک،احساس تنهایی راسل، احساس معنا در زندگی استگر، سنجش سرمایه اجتماعی و نگرش مذهبی خدایاری فرد، جمع آوری شد.داده ها از طریق آمار توصیفی، T تست و همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون همزمان با نرم افزار SPSS ارزیابی شد.یافته ها نشان میدهد %۷۶ از آزمودنیها در گروه سنی ۶۱-۷۰ ساله؛ %۷۵.۴ متاهل؛ %۹۶.۴ دارای فرزند هستند و %۹۴.۹ تنها زندگی نمیکنند. آزمودنیها کمی احساس تنهایی میکنند. رابطه احساس تنهایی با مولفه های فقدان معنا منفی و در سطح P≥۰.۰۵ معنادار است. بین احساس تنهایی و تحصیلات ارتباط منفی در سطح P≥۰.۰۵ وجود دارد. متغیر جنسیت بر متغیر احساس تنهایی در سطح P≥۰.۰۵ تاثیر دارد و زنان بیشتر از مردان احساس تنهایی میکنند. متغیر وضعیت تاهل بر متغیر احساس تنهایی در سطح P≥۰.۰۵ تاثیر دارد و احساس تنهایی سالمندان مجرد بیشتر از سالمندان متاهل است. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون همزمان نشان داد سرمایه اجتماعی، تعاملات اجتماعی، حضور در معنای زندگی، متاهل بودن و وضعیت مسکن متغیرهای پیشبین احساس تنهایی هستند.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، احساس معنا ، نگرش مذهبی ، سرمایه اجتماعی