سبب شناسی، تشخیص و درمان اختلال وسواس فکری - عملی(OCD)

اختلال وسواس فکری- عملی(OCD)یک بیماری مزمن و ناتوان کننده است و معمولا سبب اختلال در کارکردهای اجتماعی، شغلی و خانوادگی می شود. ده درصد از مراجعین سرپایی روانپزشکی را بیماران وسواسی تشکیل می دهند. شیوع اختلال وسواس فکری - عملی در طول عمر در جمعیت عمومی ۲-۳ درصد برآورد شده است. این رقم آن را پس از ترس مرضی، اختلال وابسته به مواد و اختلالات افسردگی در ردیف چهارم از شایع ترین تشخیص های روانپزشکی قرار می دهد. میانگین سن شروع بیماری حدود ۲۰ سالگی است، هرچند در مرد ها سن شروع پایین تر ( حدود ۱۹ سالگی) از زنان (حدود۳۲ سالگی) است. اختلال وسواس فکری - عملی((OCD نشانگان عصبی- روان پزشکی پیچیده ای است که مشخصه اصلی آن، افکار ناخواسته، تکراری و مزاحم و نیزرفتارهای تکراری و آزار دهنده ی آیین مند است که به منظور اجتناب از اضطراب یا خنثی کردن افکار وسواسی انجام می شود.هدف این مقاله سبب شناسی، تشخیص و درمان اختلال وسواس فکری و عملی می باشد که به شیوه مروری و کتابخانه ای به آن پرداخته ایم. OCD دو عنصر مهم و گاهی مستقل دارد: وسواس و اجبار. وسواس ها علائم اصلی اختلال وسواس فکری- عملی هستند و ظاهرا از افکار مزاحمی که به طور طبیعی رخ می دهند، به وجود می آیند. وجود یک جامعه سالم از نظر بهداشت روانی، منوط به سلامت اجزای کوچک تر آن جامعه از جمله نوع اجتماعات، خانواده ها و گروه های موجود در آن جامعه است. از عوامل زمینه ساز این اختلال می توان به: عوامل زیست شناختی، عوامل رفتاری، عوامل روانی - اجتماعی اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

اختلال وسواس فکری- عملی ، وسواس ، اجبار ، سبب شناسی ، درمان