اثر بخشی روان درمانی مثبت گرا با تاکید بر آموزه های مذهبی بر بهبود سازگاری روانشناختی دانش آموزان پسر دارای اختلالات رفتاری در مقطع متوسطه اول شهرستان ایلام

ورود به دوران نوجوانی به عنوان یکی از بحرانی ترین دوره های رشد، عوامل استرس زای مختلفی را به همراه دارد. عدم سازگاری با این شرایط میتواند زمینه ساز شکل گیری آسیبهایی چون اختلالات فکری باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر اثربخشی رواندرمانی مثبت گرا با تاکید بر آموزه های دینی بر بهبود سازگاری روانشناختی دانش آموزان پسر دارای اختلالات فکری مقطع متوسطه اول شهرستان ایلام بود. این پژوهش ازنوع شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با یک گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان مدارس پسرانه مقطع متوسطه دوره اول شهرایلام درسال تحصیلی ۱۴۰۰ بود. که ازبین آنها۳۰ نفر برای دوگروه آزمایش و کنترل به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. داده ها از طریق تحلیل کواریانس تک متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد رواندرمانی مثبت گرا با تاکید بر آموزه های دینی بر بهبود سازگاری روانشناختی اثر مثبت دارد . درمجموع میتوان گفت که روان درمانی مثبتگرای مبتنی بر آموزه های دینی با پیشینه نظری، راهبردی مناسب در بهبود سازگاری روانشناختی دانش آموزان دارای افکار خودکشی است و میتوان ازآن به عنوان یک شیوه مداخله ای موثر در درمان این نوع ازاختلالات روانی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی ، آموزه های مذهبی ، دانش آموزان ، سازگاری ، اختلالات رفتاری