مدل سازی پتانسیل تولید اراضی برای گندم زمستانه آبی در منطقه عقیلی استان خوزستان
محل انتشار: نشریه پژوهش های خاک، دوره: 27، شماره: 4
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AREO-27-4_001
تاریخ نمایه سازی: 28 فروردین 1401
چکیده مقاله:
منطقه مورد مطالعه در جنوب غرب ایران، دشت عقیلی شهرستان گتوند از استان خوزستان قرار دارد. با توجه به آمار ایستگاه سینوپتیک شوشتر این منطقه جزء اقلیم نیمه بیابانی خفیف میباشد. حداکثر دمای روزانه در تیر ماه ۶/۴۶ درجه سانتی گراد و حداقل دمای روزانه ۱/۸ درجه سانتی گراد در دی ماه میباشد. مقدار متوسط بارندگی سالیانه در منطقه مورد مطالعه ۳۲۴ میلی متر است. هدف از این تحقیق ارائه مدلی است که پتانسیل تولید گندم آبی را با در نظر گرفتن شرایط محیطی منطقه تخمین بزند. بدین منظور در مرحله اول پتانسیل تولید گندم آبی به روش مدل رشد فائو در شرایط مطلوب محاسبه گردید. و در مرحله دوم پتانسیل تواید اراضی برای محصول گندم آبی با توجه به محدودیتهای خاک با استفاده از روش پارامتری (فرمول استوری و ریشه دوم) و تاثیر مدیریت برای ۱۱۰ نقطه محاسبه گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که در مرحله اول پتانسیل تولید آبی به روش مدل رشد فائو ۸۰۴۱ کیلوگرم در هکتار است و پتانسیل تولید اراضی برای گندم آبی با توجه به پتانسیل تولید به روش مدل رشد فائو و تاثیر عوامل محدود کننده در خاک به روش پارامتری برای گندم آبی در سطوح مختلف مدیریتی از ۲۴۵۴ تا ۶۶۸۷ کیلوگرم در هکتار برای روش ریشه دوم و ۲۲۹۶ تا ۶۷۵۶ کیلوگرم در هکتار برای روش استوری است. کاهش عملکرد به علت عوامل محدود کننده از قبیل محدودیت های آهک، زهکشی، شوری و قلیائیت و عدم مدیریت صحیح است. برای ارزیابی مدل، عملکرد گندم آبی کشاورز با عملکرد پیش بینی شده توسط مدل فائو با استفاده از سه روش رگرسیون چندگانه استاندارد، رگرسیون گام به گام و رگرسیون منحنی تخمین مقایسه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده ضریب تشخیص (r۲) برای عملکرد پیشبینی شده به روش استوری، ریشه دوم و خصوصیات اراضی به ترتیب برابر ۸۳/۰، ۸۰/۰ و ۳۳/۰ میباشد. که نشان میدهد مدل میتواند عملکرد کشاورز را به ترتیب ذکر شده تا ۸۳ درصد برای روش پارامتری با استفاده از فرمول استوری، ۸۰ درصد برای فرمول ریشه دوم و ۳۳ درصد برای خصوصیات اراضی پیش بینی کند. در ضمن مقدار RMSE که مقدار خطا را نشان میدهد نیز به ترتیب برای روش های ذکر شده ۵۹۸، ۶۴۸ و ۱۲۵۸ کیلوگرم در هکتار بود. با توجه به نتایج فوق میتوان نتیجهگیری کرد که مدل ارائه شده به روش استوری با توجه به ضریب تشخیص بالاتر و خطای پایین تر نسبت به سایر روشها عملکرد کشاورز را بهتر پیش بینی میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید علیرضا سید جلالی
دانشجوی دکتری دانشگاه تهران و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات خاک و آب
فریدون سرمدیان
استاد دانشگاه تهران
مهدی شرفا
دانشیار دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :