نقش میانجی تاب آوری در رابطه مسئولیت پذیری با تعهد زناشویی

این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی تاب آوری در رابطه مسئولیت پذیری با تعهدزناشویی در سال ۱۴۰۰ انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی (معادلات ساختاری) بود. جامعه آماریمورد مطالعه شامل کلیه زنان متاهل ساکن شهر مشهد بود. با توجه به شرایط بحرانی کشور و طرح فاصله گذاری اجتماعی حاکم بر جامعه پرسشنامه ها به شیوه آنلاین طراحی و در شبکه های مجازی پخش وداده ها جمع آوری شد. بدین منظور ۲۱۲ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق حاضر شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون ۲۰۰۳ ، مسئولیت پذیری گاف ۱۹۸۴ وتعهدزناشویی آدامز و جونز ۱۹۹۷ بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش، با استفاده از نرم افزار Spss۲۶ و Lisrel۸.۸ از الگوی تحلیل مسیر و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که برای مدل فرضی، تمامی شاخص های تطبیقی الگو، حاکی از عدم برازش مدل داشتند و مدل مورد نظر یعنی نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین تعهد زناشویی و مسئولیت پذیری برازش نداشت. نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد که که بین مسئولیت پذیری و تاب آوری زنان متاهل شهر مشهد همبستگی مثبت معنادار و بین تعهدزناشویی و تابآوری زنان متاهل همبستگی مثبت معناداری بود. براساس یافته های پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مسئولیت پذیری و تاب آوری دارای نقش بسزایی در تعهدزناشویی می باشند اما نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین مسئولیت پذیری و تعهد زناشویی تایید نشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، مسئولیت پذیری ، تعهدزناشویی