نقش واسطه ای خودشفقتی و خودارزیابی منفی در رابطه بین سبکهای فرزندپروری و نشانه های اضطراب اجتماعی

این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای خودشفقتی و خودارزیابی منفی در رابطه بین سبک های فرزندپروری و اضطراب اجتماعی انجام شد. بدین منظور از بین دانشجویان شهر تهران (دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب) در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۸، بر مبنای یک طرح همبستگی ۳۰۶ دانشجو با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به مقیاس هراس اجتماعی (کانور و همکاران، (۲۰۰۰، پرسشنامه والدگری مقتدرانه (بوری، (۱۹۹۱، پرسشنامه خودشفقتی (نف، (۲۰۰۳ و پرسشنامه پیامدهای رویدادهای منفی اجتماعی (ویلسون و رپی، (۲۰۰۵ پاسخ دادند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین سبک والدگری مقتدرانه و خودشفقتی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی معنادار و بین سبکهای والدگری سهل گیرانه و مستبدانه، همچنین خودارزیابی منفی با اضطراب اجتماعی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. در ادامه نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد خودشفقتی و خودارزیابی منفی در رابطه سبکهای فرزندپروری با اضطراب اجتماعی اثر غیر مستقیم معنادار (نقش واسطه ای) دارد. از این یافته ها می توان برای تبیین بهتر آسیب شناسی روانی نشانه های اضطراب اجتماعی استفاده نمود. هم چنین، توانمندسازی والدین در جهت به کارگیری سبک فرزندپروری مناسب می تواند از بروز اختلالاتی مانند اضطراب اجتماعی بکاهد و در این امر میتوان از نقش خودشفقتی و نحوه ارزیابی از خود بهره برد.

کلیدواژه ها:

نشانه های اضطراب اجتماعی ، سبکهای فرزندپروری ، خودشفقتی ، خودارزیابی منفی