تاثیر نیتروژن و ترکیب گوناگون مخلوط جو و شنبلیله بر شاخص های رقابتی مخلوط

به منظور ارزیابی شاخص های سودمندی کشت مخلوط در کشت مخلوط جو (.Hordeum vulgare L) و شنبلیله( Trigonella foenum-graeceum) تحت تاثیر کود نیتروژن آزمایشی در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار اجرا شد.فاکتور نخست کود نیتروژن در دو سطح (۰ و ۴۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن) و فاکتور دوم الگوهای گوناگون کشت مخلوطدر هشت سطح (تک کشتی جو، تک کشتی شنبلیله، نسبت های جایگزینی ۱:۲ شنبلیله- جو، ۲:۲، ۱:۳، ۳:۱ ، افزایشی ۲۰% افزایش تراکم شنبلیله به جو و کشت مخلوط درهم) بود. نتایج نشان داد بیش ترین شاخص کاهش یا افزایش واقعی عملکرد (۲/۱۲) و کمترین (۰/۷۲) به ترتیب در کشت درهم و کشت دو (جو) : دو (شنبلیله) به دست آمد. شاخص درجه ی تهاجمی نشان داد که چنان چه دو گیاه در نسبت تراکمی یکسان در مخلوط کشت شوند (۵۰+۵۰%)، گیاه جو تهاجمی تر بوده و براین اساس از منابع محیطی بهتر استفاده خواهد کرد. حال چنان چه نسبت های تراکمی را در نظر نگیریم، افزایش کود باعثتشدید درجه تهاجمی جو خواهد شد. اما در مقابل باعث تضعیف این ویژگی در گیاه شنبلیله می گردد. همچنین در کلیه ینسبت های تراکمی و همچنین در اثر دو سطح کود نیتروژن، میزان کمیت شاخص ضریب ازدحام نسبی برای گیاه جو بیش تراز شنبلیله بود، لذا این گیاه نقش تعیین کننده تری نسبت به شنبلیله در تعیین آرایش هندسی سایه انداز مخلوط داشته است.کشت درهم LER کمتر از یک داشته و سودمند نبوده است. تیمار مخلوط افزایشی ۱۰۰:۲۰ شنبلیله جو و روش جایگزینی ۲:۲دارای بیشترین LER بوده است.

کلیدواژه ها:

شاخص رقابتی ، غله ، ماده خشک ، مخلوط ، بقوله