تاثیرکمپوست سنبل آبی و هیومیک اسید بر برخی ویژگی های مورفولوژیک و رنگیزههای فتوسنتزی گل نرگس

بستر کشت ، یکی از مهم ترین عوامل تولید در پرورش گل و گیاهان زینتی است . سنبل آبی در تالابها و آبگیرهای شمال کشور به عنوان یک علف هرز مشکل ساز شناخته شده است .بدین منظور برای حل این مشکل و تبدیل آن به یک فرصت ، پژوهش حاضر با استفاده از کمپوست سنبل آبی در تلفیق با هیومیک اسید به عنوان یک کود آلی در پرورش گل نرگس به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار اجرا شد. فاکتور اول کمپوست سنبل آبی (با نسبت های ۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰ درصد حجمی جایگزین با پیت ماس) و فاکتور دوم هیومیک اسید (۰، ۲۵۰، ۵۰۰ میلی گرم در لیتر) بود. پیت + پرلیت (با نسبت حجمی ۲ به ۱) به عنوان بستر شاهد استفاده شد. با توجه به نتایج بدست آمده اثر کمپوست ، هیومیک اسید و برهمکنش آنها بر بیشتر صفات مورد بررسی معنی دار بود. بیش ترین قطر گل در کمپوست ۷۵+%۲۵۰میلی گرم در لیتر هیومیک اسید مشاهده شد. طویل ترین ریشه درکمپوست ۵۰+% ۲۵۰ میلی گرم در لیتر هیومیک اسید ثبت گردید. بیش ترین مقدار کلروفیل کل در کمپوست ۷۵+% ۵۰۰ میلی گرم در لیتر هیومیک اسید مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده استفاده از بستر کشت ۷۵% کمپوست به همراه هیومیک اسید با غلظت ۲۵۰ و۵۰۰ میلی گرم در لیتر به منظور بهبود صفات مورفولوژیکی و محتوای کلروفیل نرگس توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

بستر کشت ، سوخ ، کود آلی ، گیاهان زینتی