تأثیر کاربرد کودهای فسفره و محلولپاشی با کلرید کلسیم بر بیماری پوسیدگی گلگاه گوجه فرنگی

پوسیدگی گلگاه از شایعترین بیماری های فیزیولوژیک گوجه فرنگی در ایران به ویژه در آذربایجان و منطقه میانه به شمار میرود. این بیماری یک بیماری با عامل غیرزنده و پیچیده میباشد و در ارتباط تنگاتنگ با غلظت کلسیم در میوه گوجهفرنگی میباشد، اما عامل دقیق آن مشخص نیست. برای ارزیابی تأثیر تیمارهای غذایی بر مدیریت این بیماری یک آزمایش در قالب بلوکهای کامل در منطقه میانه انجام گردید. تیمارهای کرت اصلی Superstrain B تصادفی و به صورت آزمایش کرتهای خرد شده روی رقم شامل تیمار کود فسفره (دی آمونیوم فسفات و سوپرفسفات تریپل و عدم استفاده از آنها) به صورت خاک کاربرد بود و در کرتهای 12 و 16 روز یک بار بعد از ظهور میوه قرار داده شد. میوههای مبتلا و سالم ،8 ، فرعی محلولپاشی با کلرید کلسیم 1% به صورت هر 4 به صورت هفتگی برداشت و تعداد و وزن میوههای سالم و مبتلا ثبت و عملکرد، تعداد و درصد وزن میوههای مبتلا به ازای هر گیاه محاسبه شد. استفاده از کود فسفره تأثیر معنی داری در سطح 5% بر کاهش بیماری و بهبود عملکرد نداشت. محلولپاشی هر 12 و 8 روز یک بار با کلرید کلسیم برای کاهش به ترتیب درصد میوههای مبتلا و وزن آنها مناسب بود. محلولپاشی هر 16 روز یک بار با شاهد تفاوت معنیداری نشان نداد.

کلیدواژه ها:

کنترل زراعی بیماری ، محلول پاشی ، بیماری فیزیولوژیک