ارزیابی تخریب زمین در اراضی نیمه خشک

بیابان زایی عبارت است از تخریب اراضی در مناطق خشک، نیمه خشک تا خشک جنب مرطوب به سبب اثرات گوناگون ناشی ازاعمال مخرب عامل انسانی. جهت ارزیابی و تهیه نقشه بیابان زایی تاکنون تحقیقات بسیار زیادی در داخل و خارج کشور صورت گرفته که منجر به ارائه مدلهای منطقهای فراوانی شده است. جهت ارزیابی تخریب زمین منطقه طالقان در استان البرز مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا براساس تلفیق اطلاعات مربوط به نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی، عکس هوایی و بازدیدهای صحرایی، منطقه به عنوان واحد اصلی ارزیابی وضعیت فعلی تخریب زمین مدنظر قرار گرفت. با توجه به تجزیه، تحلیل و تلفیق روش IMDPA که جدیدترین و مطرح ترین مدل بیابانزایی در داخل کشور محسوب میگردد، تلاش گردید تامعیارها و شاخصهای موثر بر بیابانزایی انتخاب شوند و در قالب یک مدل منطقه ای بیابانزایی و با توجه به ارزش عددی هریک از شاخصها در هر واحد کاری و سپس در کل منطقه مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرند. در نهایت وضعیت فعلی تخریب منطقه با تاکید بر دو معیار اقلیم و خاک در چهار کلاس کم، متوسط، شدید و بسیار شدید برآورد گردید. نتایج بدست آمده نشانمیدهد که در مدل پیشنهادی منطقه ای، عرصه ی مورد مطالعه از نظر شدت تخریب در کلاس متوسط((II و حدود ۲۶۳۹/۳۰ هکتار ۵۵/۳۳) درصد) در کلاس شدید قرار دارد.

کلیدواژه ها:

تخریب زمین ، IMDPA ، خاک ، اقلیم ، طالقان