بررسی رابطه بین توسعه شهری و خالص مهاجرت شهرستانهای استان کرمان با استفاده از روش منطق فازی

با توجه به ضرورت تسعه یکپارچه ناحیه ای وابستگی سکونت گاه های انسانی درسطوح نواحی اساس کار درهر برنامه ریزی محسوب می شود توزیع مطلوب جمعیت و توزیع روند توسعه اجتماعی اقتصادی هدف نهایی تحلیل سیستمهای ناحیه ای است بنابراین کاهش محرومیت و نابرابری به دلیل داشتن تبعات اقتصادی و سیاسی امری مهم ودرخور توجه به شمار می رود که برای دستیابی به این مهم باید به شنخت و رتبه بندی مناطق بپردازیم و سطوح توسعه یافتگی مناطق را مشخص کنیم تا سیاست گذاران و مسئولان امر برنامه ریزی با شناخت مناطق درصد کاهش عدم تعادلهای موجود مناطق برآیندیکی از اثار عدم تعادل در توسعه یافتگی مناطق تحرکات ناموزون جمعیت و عدم تناسب جمعیتی مناطق می باشد مانندمهاجرت از شهرستانهای کم تر توسعه یافته به شهرستانهای بیشتر توسعه یافته و عدم تناسب جمعیتی شهرستانها با توجه به وسعت شهرستانهای موجود این مقاله برآن است که با استفاده از روش منطق فازی به رتبه بندی و درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان کرمان پرداخته و سپس رابطه آن بین توسعه یافتگی و خالص مهاجرت تعیین می شود تعیین وابستگی با استفاده از ضریب همبستگی ساده صورت میگیرد

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، مهاجرت ، منطق فازی ، استان کرمان