بررسی اثربخشی سوگ درمانی شناختی _رفتاری براساس رویکرد اسلامی بر کیفیت زندگی و تاب آوری مادران داغدیده کودکان سرطانی در یزد

امروزه شاهد رشد روزافزون ابتلای افراد مختلف جامعه بویژه کودکان به بیماری سرطان هستیم. در بسیاری از موارد اینکودکان بر اثر سرطان فوت می کنند و خانواده، علی الخصوص مادران را با تبعات سوگ مواجهه می کند که آسیب درکیفیت زندگی و تاب اوری در اغلب مواقع امری بدیهی است. لذا بررسی موارد موثر بر ارتقای مولفه های کیفیت زندگی وتاب اوری در این مادران امری ضروریست. هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی سوگ درمانی شناختی _رفتاریبا رویکرد اسلامی بر تاب آوری وکیفیت زندگی مادران داغدیده فرزند سرطانی بود. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی بااستفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون تک گروهی و جامعه آماری آن را همه مادران داغدیده کودک سرطانی بود. داده های پژوهش از ۱۵ نفر مادر داغدیده کودک سرطانی بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس ،از بین لیست خانواد ههای کودکان فوت شده در مرکز خیریه محمدرسول الله (محک) یزد انتخاب گردیدند و در ۸ جلسه سوگ درمانیشناختی- رفتاری با رویکرد اسلامی شرکت نمودند. دادههای پژوهش با استفاده از پرسشنامه تاب آوری (کانر و دیویدسون) وکیفیت زندگی (QOL) گرداوری شد. پرسشنامه ها یکبار قبل از جلسات و یکبار پس از اتمام جلساتاموزشی پر شدند و داده ها با استفاده از آزمون T وابسته مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مداخلات انجام شدهتوانست برافزایش میانگین تاب آوری وکیفیت زندگی مادران داغدیده سرطانی تاثیر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سوگ درمانی ، شناختی رفتاری ، رویکرد اسلامی ، مادران داغدیده فرزند ، تاب آو ری ، کیفیت زندگی