تاثیر آموزش مجازی بر جنبه های اجتماعی و فرهنگی زندگی دانشجویان علمی کاربردی تهران در دوران کرونا

بشر همواره در طول زندگی خود در حال فراگیری و کسب دانش بوده که با گسترش فناوری مقوله آموزش با تار و پودتکنولوژی گره خورده و گام به گام با آن هماهنگ و تقویت گردیده است. بحران کرونا هم توانسته نظام آموزشی را تحتتاثیر خود قرار داده و هم فرصتی برای شناسایی ضعف ها، کمبودها و نقص های زیرساختی در زمینه اجتماعی و آموزشیکاربران و نمایان ساختن عدمتوازن در جنبه های مذکور و شناسایی این کمبودها و تلاش در جهت بر طرف کردن آنها باشد.هدف اصلی این پژوهش بررسی و شناسایی تاثیرات آموزش مجازی بر جنیه اجتماعی و فرهنگی زندگی دانشجویان دردوران کرونا است. همچنین مساله اصلی این است که دانشجویان در کلاس مجازی تغییر رفتارهای جدیدی داشته اند. بهاین منظور از روش تحقیق کیفی و با روش مصاحبه با ۱۷ نفر شامل ۹مرد و ۸زن به جمعآوری اطلاعات و چندین مرتبهغربالگری، بررسی و شناخت مولفه های مصاحبه پرداختیم. در این پژوهش بعد اجتماعی شامل هویت دانشجویی و هویتشخصی و بعد فرهنگی شامل سبک زندگی روزمره است. نتایج حاکی از آن است که طبق نظر مایفیلد ویژگی مشارکترسانه های اجتماعی که افراد را تشویق می کند تا آزادانه مطالبی را تولید و به اشتراک بگذارند در آموزش مجازی به ایجاداعتماد به نفس دانشجویان کمرو و خجالتی کمک شایانی کرده است. نتایج دیگر تحقیق نشان داد در بعد اجتماعی درک وتلقی دانشجو از این که چه کسی هستند و چه چیزی برایشان معنادار است رابطه مستقیم با فضای فیزیکی آموزشی وهمچنین سهم آنان از تولید محتوای آموزشی و دانش افزایی و بکارگیری آن دارد. همچنین در بعد فرهنگی زمان خوابدانشجویان بیشتر، نوع لباس پوشیدن راحتر، نحوه ارتباط گسترده تر و تخصصی تر و نحوه صحبت کردن مودبانه تر و همکاریو همدلی بیشتر شده است. در آخر راهکارها و پیشنهاداتی به مسئولان و محقق آتی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، کرونا ، بعد اجتماعی ، بعد فرهنگی ، دانشجویان