آیا سیاست های غیر قیمتی نقش مهمی در تفاوت عملکرد بانکها در نظام بانکی ایران داشته اند؟

بنگاه ها از سیاست های غیرقیمتی برای افزایش فروش، گسترش سهم بازار و حفظ و جذب مشتریان استفاده می کنند. این سیاست ها به مجموعه روش هایی گفته می شود که شامل تغییر قیمت ها نباشند. نظر به اینکه بانک ها اغلبدراستفادهاز سیاست های قیمتی به شدت محدود هستند، سیاست های غیرقیمتی برای آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. بخش بانکی ایران بهتازگی تحولات ساختاری از طریق ایجاد بانک های خصوصی و خصوصی سازی بانک های تجاری دولتی را تجربه کرده است. این اصلاحات باعث افزایش رقابت بین بانک ها شده است. ازاین رو، بانک های تجاری به منظور افزایش سهم خود در بازار از سیاست های متفاوتی استفاده می کنند. به دلیل تنظیم و تثبیت نرخ های سود وام ها و سپرده ها توسط بانک مرکزی، سیاست های غیرقیمتی اهمیت و اولویت بیشتری یافتهاند. این مقاله به عنوان یک مطالعه پیشگام تلاش کرده است اثر چنین سیاست هایی را بر عملکرد بانک های ایران با استفاده از یک نمونه شامل ۱۲ بانک تجاری طی دوره ۱۳۸۶-۱۳۸۱ بررسی کند. بدین منظور رویکرد مرزی تکمرحله ای داده های ترکیبی[۱] استفاده شده است. این رویکرد امکان محاسبه کارایی در سطح بنگاه و عوامل ناکارایی را به طور همزمان فراهم می کند. همچنین به منظور بررسی سازگاری روش ها و کنترل نتایج، روش کارایی برتر[۲] نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در تخمین این مدل ها، به منظورکنترل اثر سایر عوامل موثر بر عملکرد بانک ها مانند ساختار مالکیت، تجربه بانک، ریسک عملکرد و تمرکز بازار، این متغیرها نیز در مدل لحاظ شده اند. نتایج این مطالعه نشان می دهند که صرف نظر از روش مورد استفاده سیاست های غیرقیمتی مانند تمایز تولید، تبلیغات و بانکداری الکترونیک باعث بهبود عملکرد بانک ها در نمونه مورد بررسی شده است. [۱]- Single-stage Frontier Approach [۲]- Super Efficiency

کلیدواژه ها:

بانک ، استراتژیهای غیرقیمتی ، تمایز تولید ، شدت تبلیغات ، بانکداری الکترونیک ، کارایی فنی ، مدل یکمرحله ای داده های ترکیبی مرزی تصادفی ، مدل کارایی برتر