بررسی رابطه بین تعصب با پرخاشگری و احساس تنهایی در کارکنان و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین تعصب با پرخاشگری و احساس تنهایی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان بود.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است. در این مطالعه ۱۳۴ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان به روش نمونه گیری در دسترس در سال ۱۳۹۹ مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه تعصب، پرخاشگری AGQ و احساس تنهایی UCLA بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۰ و ازمون های توصیفی و تحلیلی (ازمون های تی تست، انالیز واریانس و همبستگی پیرسون) انجام گرفت. نتایج: میانگین نمره تعصب شرکت کنندگان ۱۶/۳۸± ۱۶۶/۲۴ بود. میانگین نمره تعصب دانشجویان زن و دانشجویان مقطع کارشناسی بیشتر بود(p-value<۰.۰۵). احساس تنهایی با لجاجت، تهاجم و توهین، خشم و عصبانیت، پرخاشگری همبستگی مثبت و معنی داری داشت (p-value<۰.۰۵)، احساس تنهایی، تهاجم و توهین، خشم و عصبانیت و پرخاشگری هریک با تعصب رابطه معکوسی داشتند و این رابطه از نظر اماری معنی دار نبود. لجاجت با تعصب ارتباط معکوس و معنی داری داشت(p-value=۰.۰۰۲).بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه میزان تعصب در دانشجویان نشان دهنده رها بودن آنان از تعصب بود. میزان پرخاشگری و احساس تنهایی نیز کمتر از میزان میانگین بود که نشان دهنده وضعیت به نسبت مطلوب دانشجویان بود. از انجا که دانشجویان در محیط دانشگاه در معرض تماس با فرهنگ ها، تعصب و قومیت های مختلف قرار می گیرند و این موضوع می تواند در برخی موارد منجر به ناسازگاری و پرخاشگری آنان شود، بنابراین لازم است تا مدیران فرهنگی مداخلات لازم را در این راستا اعمال نمایند.

کلیدواژه ها:

تعصب ، پرخاشگری ، احساس تنهایی ، آبادان