بررسی اثر تنش خشکی بلندمدت بر کمیت و کیفیت اسانس گونه های مختلف جنس Thymus spp
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 205
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOPH-3-4_001
تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1400
چکیده مقاله:
گونه های جنس آویشن (Thymus L.) از مهم ترین گیاهان دارویی هستند که به دلیل سنتز متابولیت های ثانوی تیمول و کارواکرول، مصارف گسترده دارویی دارند. در این تحقیق اثر تنش خشکی بر کمیت و کیفیت مواد موثره اسانس هشت گونه از آویشن مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل با سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در دو سطح آبیاری ۲۵ و ۵۰ درصد به ترتیب مربوط به تنش های خشکی ملایم و شدید نسبت به ظرفیت زراعی، در سال ۱۳۹۳ و در دانشگاه شهرکرد انجام شد. سرشاخه های گلدار گیاه از فاصله پنج سانتی متری سطح خاک گلدان برداشت و به روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) اسانس گیری و ترکیب های تشکیل دهنده اسانس توسط دستگاه GC/MS شناسایی شدند. نتایج نشان داد تنش خشکی تاثیر معنی داری بر میزان بازده اسانس داشته و در بین گونه ها، به ترتیب گونه T. vulgaris از بیشترین میزان اسانس (۶۹/۲ درصد) و گونه T. migricus با بازده (۴۹/۰ درصد) از کمترین میزان برخوردار بود. بیشترین مقدار تیمول (۸۵/۴۲ و ۴۱/۴۲ درصد) به ترتیب متعلق به گونه های: T. daenensis و T. kotschyanus، بیشترین مقدار کارواکرول (۹/۲۸ درصد) در گونه T. armeniacus و ژرانیول با مقدار (۳۸/۴۱ درصد) در گونه T. trautvetterii گزارش شد. درصد تیمول در شرایط تنش خشکی شدید نسبت به تنش ملایم در گونه های T.kotschyanus، T. migricus و T. vulgaris بدون تغییر و در گونه های T. daenensis، T. armeniacus و T. lancifolius کاهش نشان داد. در مجموع اعمال تنش خشکی شدید بسته به نوع گونه، موجب کاهش یا افزایش بازده اسانس گردید و در مقایسه با تیمول، کارواکرول در گونه های مورد بررسی تحت تاثیر تنش خشکی شدید قرار نگرفت
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کاظم یوسف زاده
دانشجوی دکتری اصلاح نباتات، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
سعداله هوشمند
استاد، گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
بهروز شیران
استادیار ،مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، اصفهان، ایران
حسین زینلی
استادیار ،مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، اصفهان، ایران
جواد هادیان
استادیار ،گروه مهندسی کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدمهدی قیصری
دانشیار ،گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :