ساخت و مشخصه یابی غشای پلی کاپرولاکتون فومارات- ژلاتین الکتروریسی شده برای کاربرد بازسازی هدایت شده ی بافت پریودنتال

غشاهای مسدود کننده به منظور بازسازی بافت هدایت شده پریودنتال در دندان پزشکی، استفاده می­شوند. هدف از این پژوهش، ساخت و مشخصه یابی غشای پلی کاپرولاکتون فومارات- ژلاتین به روش الکتروریسی برای کاربرد بازسازی بافت پریودنتال بود. ابتدا پلی­کاپرولاکتون­دی­ال و پلی­کاپرولاکتون فومارات ساخته شد و به وسیله ی آزمایشات طیف سنجی تشدید مغناطیسی هسته(HNMR)، طیف سنجی فروسرخ فوریه(FTIR) و کروماتوگرافی ژل تراوایی(GPC) مشخصه یابی شد. غشای پلی کاپرولاکتون فومارات- ژلاتین به روش الکتروریسی با موفقیت ساخته شد. در واقع، مخلوط کردن این پلیمر با ژلاتین امکان الکتروریسی و تهیه غشاء از این ماده را به روش الکتروریسی فراهم نمود. محلول ژلاتین در استیک اسید هدایت الکتریکی و ویسکوزیته­ی بیش تری نسبت به محلول پلی­کاپرولاکتون فومارات در استیک اسید دارد، که به پلی­کاپرولاکتون فومارات توانایی الکتروریسی شدن می­دهد. محلول ۳۰ درصد وزنی پلی کاپرولاکتون فومارات در استیک اسید دارای هدایت الکتریکی ۱۴۶ میکروزیمنس بر سانتیمتر در ۲۳ درجه سانتیگراد و ویسکوزیته ی ۲۶/۵۵ میلی پاسکال در ثانیه در نرخ برش ۴۸/۶۹۲ ثانیه به توان منفی یک است. این اعداد برای محلول ۳۰ درصد وزنی ژلاتین در استیک اسید به ترتیب عبارت از۱۰۱۵ میکروزیمنس بر سانتیمتر در ۲۳ درجه سانتیگراد برای هدایت الکتریکی و ویسکوزیته ی ۵۱/۲۶۵ میلی پاسکال در ثانیه در نرخ برش ۴۸/۶۹۲ ثانیه به توان منفی یک می­باشند. مشاهدات میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM) وهمچنین FTIR ساخت این غشا را اثبات کرد.

کلیدواژه ها:

مهندسی بافت هدایت شده ، غشای مسدود کننده ، پلی کاپرولاکتون فومارات ، الکتروریسی