تاثیر گوگرد و باکتری تیوباسیلوس بر عملکرد و برخی خصوصیات کیفی کلزا

پایین بودن قابلیت دسترسی به عناصرغذایی، یکی از مهم ­ترین عوامل بروز کمبود آن­ها در گیاهان کشت شده در خاک­های آهکی می­باشد. بنابر­این هر گونه راهکاری برای حل این مشکل دارای اهمیت است. در این پژوهش چهار سطح کود گوگردی شامل (۰ )، (۲۵۰ کیلوگرم گوگرد و ۵ کیلوگرم تیوباسیلوس)، ( ۵۰۰ کیلوگرم گوگرد و ۱۰ کیلوگرم تیوباسیلوس)، ( ۱۰۰۰ کیلوگرم گوگرد و ۲۰ کیلوگرم تیوباسیلوس)، در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی، در سه تکرار و در چهار مزرعه با گوگرد قابل­جذب متفاوت در استان کرمانشاه در سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس این آزمایش نشان داد که اثر گوگرد، مکان مزرعه، و اثر برهم­کنش آن­ها برعملکرد دانه، درصد روغن، وزن هزار دانه و غلظت عناصرغذایی در دانه کلزا در مناطق چغانرگس و ماهیدشت، نجف آباد و قمشه در سطح احتمال یک درصد (P<۰.۰۱)، معنی­دار بود. بیش­ترین عملکرد دانه، درصد روغن، وزن هزاردانه و غلظت عناصرغذایی در دانه کلزا با کاربرد ۱۰۰۰ کیلوگرم گوگرد عنصری همراه با۲۰ کیلوگرم باکتری تیوباسیلوس در هکتار بود. بهترین تیمار از لحاظ عملکرد دانه در چغانرگس، ماهیدشت، نجف آباد و قمشه در مقایسه با تیمار شاهد به ترتیب ۶۴۷، ۷۵۶، ۴۷۴ و ۴۰۶ کیلوگرم افزایش نشان داد. افزایش درصد روغن نسبت به تیمار شاهد در مناطق ذکرشده به­ترتیب ۱/۲، ۴/۱، ۲/۱ و ۵/۰ درصد بود.  

کلیدواژه ها:

غلظت عناصرغذایی ، درصد روغن ، وزن هزاردانه