ارزیابی عکس العمل سویا نسبت به مقادیر و سویه های مختلف باکتری Bradyrhizobium japonicum در منطقه شمال خوزستان

جهت تعیین مناسب ترین سویه همزیست با گیاه سویا آزمایشی در تابستان سال 1385 در مرکز تحقیقات صفی آباد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گردید. در این آزمایش از دو عامل شامل سویه باکتری و میزان مصرف مایه تلقیح استفاده گردید. سویه های باکتری عبارت بودند از RS117 -3 RS146 -2 Histick-1 و 4- باکتری ساخت موسسه تحقیقات خاک و آب. میزان مصرف باکتری در دو سطح 1-125 گرم مایه تلقیح در 50 کیلو گرم بذ ر(عرف منطقه). 2-250 گرم مایه تلقیح در 50 کیلوگرم بذر. باکتری ها قبل از کاشت با بذور سویا تلقیح گردیدند. تیمار های کنترل شامل 1- تیمار کود نیتروژنه که در طول فصل رشد به میزان 200 کیلو گرم در هکتار توزیع گردید. 2- تیمار صفر که هیچ گونه توزیع کود و تلقیح باکتری صورت نگرفت. نتایج به دست آمده نشان داد وزن گره ها در تیمارهای a4b2,a4b1 (سویه باکتری RS117) با 184 و 193 میلی گرم در بوته از بقیه بیشتر بودند. همچنین عملکرد روغن و پروتئین دانه سویا در تیمارهای a4b2,a4b1 (سویه باکتری RS117) از بقیه بیشتر و اختلاف معنی داری نشان دادند. این نتایج نشان می دهند که سویه باکتری RS117 توانسته است همزیستی مناسبی را با گیاه میزبان از خود نشان دهد. بواسطه این رابطه مناسب، تیمار a4b2 با داشتن 3450 کیلو گرم دانه در هکتار بالاترین عملکرد را نیز به خود اختصاص داد. مضافاَ میزان متفاوت مصرف مایه تلقیح، اختلاف معنی داری را بین تیمارها نشان نداد. نتیجه اینکه به نظر می رسد سویه باکتری RS117 بتواند جهت تلقیح با بذور سویا در منطقه شمال خوزستان استفاده گردد و می توان از آن عملکردهای مطلوب را انتظار داشت.