بسط توابع انتقالی برخی پارامترهای هیدرولیکی خاک با دو روش شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون آماری برای خاکهای استان خوزستان

اندازه گیری مستقیم ویژگی های هیدرولیکی خاک وقت گیر و پر هزینه بوده و تا حدی به علت غیر همگن بودن خاک و خطاهای آزمایشگاهی غیر قابل اعتماد است. در عوض ویژگی های هیدرولیکی می تواند از جایگزینی داده هایی مثل بافت خاک، جرم مخصوص ظاهری و 000 با استفاده از توابع انتقالی بدست آید. این مقاله توابع انتقالی شبکه عصبی برای پیش بینی نفوذ پذیری تجمعی و شدت نفوذ نهایی خاک با استفاده از خصوصیات زود یافت خاک را بررسی می کند. اهداف اصلی این تحقیق شامل 1- تعیین بهترین ترکیب ورودی ها در پیش بینی این پارامتر های نفوذ 2- ارزیابی کارایی نسبی مدل های مختلف شبکه عصبی ( MLP و RBF) و مقایسه آنها با روش رگرسیون میباشد. نتایج این تحقیق نشان داد که روش رگرسیون کارایی بهتر نسبت به شبکه های عصبی مصنوعی دارد.

کلیدواژه ها:

شبکه های عصبی مصنوعی ، ویژگی های هیدرولیکی ، توابع انتقالی ، نفوذ پذیری