ضدبازاریابی مصرف دخانیات و اولویت‎بندی راهکارها با استفاده از تکنیک‎های تصمیم‎گیری چند معیاره

هدف: هدف از این پژوهش شناسایی راهکارهای ضدبازاریابی و اولویتبندی این راهکارها با استفاده از تکنیکهای تصمیمگیری چندمعیاره است. روش: این پژوهش به‎صورت آمیخته ترکیبی از نوع اکتشافی در دو مرحله کیفی و کمی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با ده نفر از خبرگان به‎عنوان مطلعان کلیدی در زمینه آسیب‎های اجتماعی صورت گرفته و جامعه آماری آن خبرگان دانشگاه مازندران است. پس از شناسایی راهکارهای ضدبازاریابی مصرف دخانیات در مرحله کمی، با استفاده از پرسشنامههای BWM و مولتی مورا به اولویتبندی راهکارهای ضدبازاریابی در نرمافزارهای Excel و LINDO پرداخته شده است. یافته‎ها: یافتههای پژوهش حاکی از آن است که عوامل اجتماعی مهم‎ترین عامل گرایش دانشجویان به مصرف دخانیات است و در این میان، خانواده بیشترین نقش را دارد؛ زیرا جوانان و نوجوانان تحت تاثیر خانواده خود قرار می‎گیرند، برای آنان گروه مرجع محسوب می‎شود و ارتباطشان با هم بیشتر است.  نتیجه‎گیری: نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد بهترین راهکار برای مقابله با گرایش به مصرف دخانیات تغییر نگرش است؛ زیرا مسئله دخانیات باید عامل اجتماعی در نظر گرفته شود، مسئله‎ای که کل افراد جامعه را درگیر می‎کند؛ نه به‎مثابه عامل فردی که تنها یک فرد با آن درگیر است. بنابراین، تغییر نگرش میتواند راهکار مناسبی برای مقابله با گرایش به مصرف دخانیات باشد.

کلیدواژه ها:

تصمیمگیری چندمعیاره ، روش بهترین بدترین ، ضد بازاریابی ، مصرف دخانیات ، مولتی مورا