رابطه بین پریشانی روانشناختی و عزت نفس با آمادگی به اعتیاد نوجوانان شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر، رابطه بین پریشانی روانشناختی و عزت نفس با آمادگی به اعتیاد نوجوانان شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان شهر اصفهان بود. که نمونه ای به حجم ۲۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه آمادگی به اعتیادوید و بوچر (۱۹۹۲)، پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر و همکارانش (۲۰۰۲) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده روشهای آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، بیشینه و کمینه) آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و رگرسیون) انجام شد. یافته ها نشان داد که عزت نفس دارای رابطه منفی و با آمادگی نسبت به اعتیاد بود .(p<۰/۰۱) پریشانی روان شناختی نیز با آمادگی نسبت به اعتیاد دارای رابطه مثبت و معنادار بود .(p<۰/۰۱)

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، پریشانی روانشناختی ، آمادگی به اعتیاد