تاثیر روش کم آبیاری بر خسارت ایجاد شده توسط کرم ساقه خوار برنج (Chilo suppressalis Walker; Lepidoptera: Crambidae

چکیده آب، عنصر اصلی در تولید محصولات کشاورزی می باشد. بهره وری مطلوب از آب در کشوری مانند ایران با اقلیم خشک و نیمه خشک، بسیار حایز اهمیت است. بررسی تاثیر رژیم های مختلف آبیاری روی کرم ساقه خوار برنج (Chilo suppressalis Walker, Lep.: Crambidae) به عنوان یکی از مهمترین عوامل زیان آور برنج، گامی مهم در جهت استفاده ی بهینه از آب شیرین در چارچوب مدیریت محصولات زراعی محسوب می گردد. به همین منظور ویژگی های مختلفی شامل تعداد پنجه، آلودگی غلاف برگ، خشکیدگی جوانه ی مرکزی و خوشه های سفید شده در برنج رقم فجر مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش ها طی فصول بهار و تابستان ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳ در شرایط کم آبیاری و در قالب دو سیستم کشت نشایی و خشکه کاری با هفت تیمار شامل رژیم های مختلف آبیاری و در سه تکرار با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی در موسسه ی تحقیقات برنج آمل انجام شد. بعد از آماده سازی زمین، در اوایل خردادماه، نشاهای رقم فجر به تعداد چهار عدد در هر کپه با فواصل ۳۰×۳۰ سانتی متر در کرت های آزمایشی به ابعاد ۵ × ۳ متر مربع کشت شدند. نمونه برداری ها در سه مرحله ی زمانی شامل سه و هشت هفته بعد از نشاکاری و ده روز پیش از رسیدن محصول و به صورت تصادفی انجام گردیدند. در این بررسی از هر کرت پنج بوته ی کامل انتخاب و سپس بوته های آلوده و سالم شمارش گردیدند. بر اساس نتایج به دست آمده، رژیم های مختلف آبیاری در هر دو سیستم کشت نشایی و خشکه کاری بر ویژگی های مورد بررسی در این تحقیق اثر معنی دار نشان ندادند. به این ترتیب اعمال تغییر در مقدار آب مصرفی در مزارع برنج، تاثیر معنی دار در میزان خسارت ایجاد شده توسط کرم ساقه خوار برنج نشان نداد. واژه های کلیدی: کم آبیاری، خشکه کاری، کشت نشایی، کرم ساقه خوار برنج، رقم فجر