بررسی عناصر ترکیب بندی و فضا در نقاشی های قهوه خانه ای دوره قاجار ((با تاکید بر آثار محمد مدبر و حسین قوللر آقاسی))

نقاشی ایرانی دارای ویژگی های بصری زیادی است. نقاشی قهوه خانه ای به دلیل ویژگی های روایتی خود دارای قراردادها وعناصر مشخصی می باشد. این سبک از هنرهای تصویری و نمایشی ایرانی می باشد که نقش زیادی در پاسداری و حفظ داستانهای ملی داشته است. این هنر در دوران قاجار و بعد از آن به عنوان یک وسیله ارتباط جمعی مورد توجه عموم مردم بودهاست. این پژوهش قصد دارد ظرفیت های این هنر را بررسی کرده، و قراردادهای به کار برده شده در آن را بررسی کند. در مسیراین پژوهش، تمرکز بر عناصر فرمی بوده است و سعی شده تا با بررسی عناصرترکیب بندی، به قراردادهای شاخص به کار رفتهدر این نوع نقاشی با تاکید برآثار قوللر آقاسی و محمد مدبر پرداخته شود. صورت این پژوهش از جهت یافتن نوآوری هایموجود در نقاشی های قهوه خانه ای، نظام ترکیب بندی عناصر و قراردادهای به کار رفته در آن، نتایج حاصل از این تحقیق را بیانمی کند که در نقاشی های قهوه خانه ای، اصول خاصی بر ترکیب بندی عناصر و فضا حاکم می باشد. در این پژوهش به روشتوصیفی تحلیلی عناصر و قراردادهای خاص به کار رفته در ترکیب بندی این نوع نقاشی، استخراج و بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

نقاشی قهوه خانه ای ، قوللر آقاسی ، محمد مدبر ، ترکیب بندی ، نقاشی ایرانی