بررسی تاثیر ساختار فیزیکی خوراک و تراکم، بر عملکرد و برخی فراسنجه های رفتاری با استفاده از پردازش تصویر در جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور مطالعه تاثیر ساختار فیزیکی خوراک و تراکم­ بر عملکرد و برخی فراسنجه های رفتاری جوجه های گوشتی با استفاده از ۲۰۸ جوجه یکروزه سویه راس ۳۰۸ به مدت ۴۲ روز انجام شد. گروه های آزمایشی شامل دو ساختار فیزیکی خوراک (پلت و آردی) و دو سطح از تراکم (۱۰ و۱۶ قطعه پرنده در هر مترمربع) بودند که در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل ۲×۲ در چهار تکرار انجام شد. عملکرد به صورت هفتگی وخصوصیات لاشه در ۴۲ روزگی اندازه گیری شد. جهت بررسی رفتار پرندگان، و پوشش تمام واحدهای آزمایشی از ۸ دوربین فیلم­برداری استفاده شد. نتایج نشان داد در کل دوره پرورش، مصرف خوراک، اضافه وزن و ضریب تبدیل خوراک در پرندگان تغذیه شده از جیره پلت به­طور معنی داری نسبت به خوراک آردی بهبود یافت (۰۵/۰>P). درصد چربی حفره بطنی، در پرندگان مصرف کننده­ خوراک آردی در تراکم بالا، افزایش یافت (۰۵/۰>P). شاخص فعالیت در پرندگان تغذیه شده با  خوراک آردی در تراکم بالا در نوبت صبح هفته سوم افزایش یافت (۰۵/۰>P). نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط پرورش متراکم، تغییر ساختار فیزیکی خوراک نمی تواند فراسنجه های عملکردی و رفتاری را تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه جیره پلت شده باعث بهبود فراسنجه های عملکردی و تراکم بالا، سبب افزایش میانگین تجمع اطراف دانخوری در مقایسه با تراکم طبیعی در پرندگان شد.

کلیدواژه ها:

پلت ، خصوصیات لاشه ، شاخص فعالیت ، ضریب تبدیل خوراک ، مصرف خوراک