کاربرد روش های چند معیاره در رتبه بندی تامین کنندگان قطعات (مطالعه موردی)

تحقیق در بازار خرید و انتخاب مناسب ترین تامین کننده، یکی از مهمترین فعالیت ها در سازمان های امروزی است. عدم توجه به شرایط تامین قطعات و مواد اولیه در هر سیستم و همکاری با تامین کنندگان ممکن است به افزایش هزینه های خرید و خدمات نهائی منجر گردد. رتبه بندی و انتخاب تامین کنندگان به منظور همکاری در تامین قطعات باید با توجه به چندین معیار و شاخص صورت گیرد. در مقاله حاضر جهت ارزیابی و رتبه بندی تامین کنندگان شرکت تراکتورسازی ایران، به بررسی روشها و مدل های تصمیم گیری چند معیاره و در نهایت انتخاب مدل مناسب پرداخته ایم.   جامعه آماری تحقیق حاضر، کارشناسان بخش تامین قطعات شرکت تراکتورسازی ایران را شامل می شود. در تحقیق حاضر ابتدا معیارهای مهم در ارزیابی و رتبه بندی تامین کنندگان شرکت  تراکتورسازی ایران بر اساس مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با کارشناسان تعیین و سپس  با استفاده از پرسش نامه و بر اساس روش انتروپی شانون درجه اهمیت هریک از معیارها تعیین گردید. با توجه به شرایط مساله، بررسی مدل های تصمیم گیری چند معیاره، نشان داد که تکنیک برترین پیشنهاد از راه حل ایده آل ۱ TOPSIS  مناسب ترین مدل تصمیم گیری چند معیاره به منظور رتبه بندی تامین کنندگان شرکت تراکتورسازی ایران می باشد.  قطعات مورد نیاز شرکت تراکتورسازی ایران در سال ۱۳۸۴ به شش گروه عمده: ۱- قطعات تمام شده فورج وریخته ۲- قطعات تمام شده ورقی ۳- قطعات تمام شده ماشین کاری ۴- قطعات نیمه ساخته فورج وریخته ۵- قطعات نیمه ساخته ورقی ۶- قطعات نیمه ساخته ماشین کاری، تقسیم میگردند. از آنجائی که امکان بررسی همه گروه های مذکور در این مقاله امکان پذیر نیست، صرفا به بیان         رتبه بندی شرکت های تامین کننده مربوط به گروه قطعات تمام شده فورج و ریخته خواهیم پرداخت. ۱.Technique for Order Preference by Similarity to Ideal Solution

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چند معیاره ، گروه های سازشی ، آنتروپی ، بی مقیاس کردن