شناسایی قابلیت های ژئوتورسیمی مناطق برای اهداف توسعه گردشگری در پیرامون مناطق شهری (مطالعه موردی جاده هراز)

ژئوتوریسم ،گردشگری آگاهانه و مسئولانه در طبیعت باهدف تماشا و شناخت پدیده های زمین شناختی و ژئومورفولوژیکی و آموختن نحوه شکل گیری و سیر تکامل آن هاست.در این تحقیق به ارزیابی پتانسیل های ژئوتوریستی جاده هراز(امام زاده هاشم تا شهر گزنک) باهدف تعیین سایت های گردشگری پرداخته شده است.ماهیت این پژوهش کاربردی است که ازنظر روش جز توصیفی-تحلیلیمحسوب می شود .این تحقیق شامل داده های رقومی،غیر رقومی،آماری و میدانی است.و از روش های میدانی،کتابخانه ای و تصویری جمع آوری شده است.جهت فهرست برداری ژئوسایت ها از روش بریل ها ۲۰۱۶ و جهت تعیین سایت های گردشگری از روش FAHP استفاده شده است.نتایج ارزیابی ۳۰ ژئوسایت انتخاب شده نشان داده شد که غار دستکند پلمون ،دره نوا،تنگ تاریون،غار گل زرد به ترتیب ارزش های با ارزش های ۳۲۶/۶، ۳۶۰، ۳۶۰، ۳۷۶/۳ در رتبه های ۱ تا ۴ قرار گرفتند.و علاوه براین، بالاترین میزان خطر تخریب به ترتیب مربوط به فلات تراورتنی اسک، پادگانه های دریاچه ای لاسم، پشته تراورتن اسک و دریاچه امامزاده علی است.این نتایج نشان می دهد که ارزش ژئوسایت های این منطقه بالاست و زمینه توسعه ژئوتوریسم را فراهم کرده است .و همچنین نتایج تعیین سایت ها بر اساس روش FAHP نشان داد که سایت امام زاده هاشم-پلور،هراز-لاسم،دیدگاه،امام زاده علی آب اسک،دره نوا و پلمون مناسب ترین سایت ها جهت توسعه گردشگری هستند که نیازمند سازماندهی و ارائه خدمات و امکانات گردشگری توسط سازمان ذی ربط است

کلیدواژه ها:

ژئوتوریسم ، سایت های گردشگری ، جاده هراز