بررسی تاثیر دینداری بر مشارکت سیاسی زنان شهر اهواز با استفاده از رویکرد الگوسازی معادلات ساختاری

هدف مقاله حاضر، بررسی تاثیر دینداری بر مشارکت سیاسی در بین زنان شهر اهواز است که از نظریه های جامعه شناختی، پاردایم واقعیت اجتماعی (امیل دور کیم) و از نظریه فرانسیس فوکویاما، در تکمیل آن استفاده شد. دورکیم دبر این باور است که دین می تواند کمیت و کیفیت مشارکت اجتماعی را که مشارکت سیاسی یک جنبه از آن است که تحت ناثیر قرار دهد. به اعتقاد دورکیم این ارتباط به وسیله مراسم و تشریفات خاص برقرار می شود و در جوامع گوناگون به شکل های متفاوتی تجلیمی یابد.همچنین، روش انجام این پژوهش روش پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان ۱۸ تا ۶۴ سال شهر اهواز است که حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۳۸۴ نفر تعیین شد.از لحاظ زمانی این پژوهش در سال ۱۳۹۸۰۱۳۹۷ اجرا شده است. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که متغیر دینداری و ابعاد آن با مشارکت سیاسی رابطه معناداری را نشان داده اند. همچنین نتایج حاصل ازمدلسازی معادلات ساختاری نیز نشان داده است که فرضیه پژوهش یعنی تاثیر متغیر دینداری بر مشارکت سیاسی تایید شده است.نتایج مدلسازی معادلات ساختاری نشان داده است که ضریب تاثیر متغیر دینداری بر مشارکت سیاسی برابر با ۰/۳۵۷ می باشد. و متغیر دینداری توانسته است ۱۲/۷ درصد از تغییرات متغیر مشارکت سیاسی را تبیین کند.

کلیدواژه ها:

مشارکت سیاسی ، دینداری ، زنان ، اهواز