رابطه بین تکانشگری با رضایت زناشویی و مهارت های ارتباطی زوجین

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین تکانشگری با رضایت زناشویی و مهارت های ارتباطی زوجین بود. روش پژوهش،توصیفی و از نوع همبستگی و از لحاظ هدف نیز کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه بود که از این جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، تعداد ۱۵۰ نفرانتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پر س شنامه زوجی اینریچ، پر س شنامه مهارتهای ارتباطی جرابک ومقیاس تکانشی بودن هرشفیلد استفاده شد. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که با افزایش تکانشگری، میزان ارتباطات، حل تعارض و قاطعیت کمتر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

تکانشگری ، رضایت زناشویی ، مهارت های ارتباطی زوجین