بررسی رابطه متقابل میان کاهش عمر ساختمان و افزایش ارزش منطقه ای آن در کلان شهر تبریز (مطالعه موردی: شهرک زعفرانیه)

        امروزه رشد شتابان و بی­رویه شهرها به­ویژه در کلانشهرها نیاز به مسکن را در سطح وسیع، به یک چالش اساسی در مباحث برنامه­ریزی شهری و جغرافیای انسانی تبدیل کرده است. به­همین­منظور وقوع پدیده حرکت سلولی که بیشتر در مناطقی با ارزش منطقه ای بالا مشاهده می­شود. در پژوهش حاضر برآنیم با هدف ارزیابی ارتباط متقابل میان طول عمر ساختمان و افزایش تراکم در منطقه ۲ کلانشهر تبریز ( شهرک زعفرانیه) به بررسی اصول و شاخص­های حاکم بر میزان ساخت­وساز متراکم در محدوده مورد مطالعه بپردازیم. از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت جز تحقیقات توصیفی – تحلیلی محسوب می­گردد. جهت جمع­آوری داده­ها و اطلاعات پس از بررسی مبانی نظری پژوهش، جهت استخراج قیمت زمین­های مسکونی کوی زعفرانیه (قیمت زمین و پروانه­های ساختمانی صادر شده) طی بازه زمانی ۱۳۹۸– ۱۳۸۸ از طریق مراجعه به بنگاه های ملکی و شهرداری به­صورت محله­ای تهیه شد. به­منظور تجزیه­وتحلیل اثرات افزایش ارزش منطقه ای وکاهش عمر مفید ساختمان ها با افزایش تراکم ساختمانی، از مدل­هایی شامل درون­یابی کریجینگ، کرنل، کراس­تب، فازی سازی، آنتروپی شانون و پیرسون در محیط نرم­افزاری GIS، IDRISI، SPSS و EXCEL  بهره­گرفته شد. نتایج  پژوهش حاکی از وجود همبستگی بالا بین افزایش ارزش منطقه­ای و افزایش تراکم ساختمانی در کوی زعفرانیه با میزانی برابر ۸۶۳/۰ می­باشد. درواقع از آنجاییکه شهرک زعفرانیه جزوه مناطق با ارزش بالای شهر تبریز محسوب می­شود و عمر قطعات و سلولهای تغییر یافته همگی کمتر از سی سال بوده، این موضوع نشان دهنده همبستگی بین افزایش ارزش منطقه­ای و کاهش عمر مفید ساختمان­ها خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تراکم ساختمانی ، عمر بنا ، ارزش منطقه ای